•·.·´¯`·.·••·.·´¯`·.·• Am{ber}♥♥{krys}TaL ƒ(×) We are Real •·.·´¯`·.·••·.·´¯`·.·•

credit:10asia+Amberhyme
kimjaengjae- http://fx-fanclub.com

Credit Official K-SWISS+AmbeRhyme
kimjaengjae ll http://fx-fanclub.com

แอม $exY =..=

[News] My name is…คนคนนั้นคือฉันเอง
MY NAME IS...





ฉันชื่อ วิคตอเรีย ซง ชื่อจริงคือ ซงเฉียน

ฉันเกิดวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1987 ฉันเป็นลูกคนเดียว ในประเทศจีนมีเด็กมากมายที่เหมือนกับฉัน
ฉันมีอายุที่ค่อนข้างแตกต่างจากสมาชิกคนอื่นๆ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังชอบเล่นสนุกไปเรื่อยๆ จนน้องๆ มักจะถามอยู่บ่อยๆ ว่า “พี่คะ พี่อายุ 23 จริงๆ น่ะเหรอ?”(หัวเราะ)
ฉันเป็นลีดเดอร์ของวงแต่ ฉันยังพูดภาษาเกาหลีไม่เก่งเท่าที่ควร ฉันเลยรู้สึกขอโทษสมาชิกทุกคนจริงๆ และเวลาที่สต๊าฟต้องการคุยกับลีดเดอร์ของวงซึ่งเป็นฉัน น้องๆ จะดูแลและช่วยเหลือฉันดีมากๆ (ลูน่า : ตอนที่ไปประเทศจีนพี่ก็ดูแลพวกเราดีมากๆ เลยนะคะ~)
แต่อันที่จริงแล้ว ฉันก็พูดภาษาจีนไม่คล่องเหมือนกัน ตอนที่มีคนบอกฉันว่าให้พูดภาษาจีนระหว่างสัมภาษณ์หากไม่สามารถบอกออกมาในภาษาเกาหลีได้แต่...ฉันก็ลืมไปแล้วว่าควรจะพูดเป็นภาษาจีนว่าอะไรด้วย...อา ฉันจะทำยังไงดี?
ฉันเกิดที่เฉิงตู และฉันเข้าเรียนสถาบันสอนศิลปะการเต้นของปักกิ่ง ไม่ว่าจะเป็นบัลเล่ย์ การเต้นรำแบบโบราณของจีนและการแสดงกายกรรม
การตีลังกาขณะที่ใส่ส้นสูง ฉันเคยทำแบบนี้ในทีเซอร์ของ ‘LACHATA’ แล้ว ตอนนั้นผู้จัดการถามฉันว่า “เธอตีลังกาตอนใส่ส้นสูงได้ไหม?” แล้วฉันก็ตอบเขาไปว่า “ฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนแต่ยังไงฉันก็จะลองดูค่ะ” แล้วฉันก็ทำได้จริงๆ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกแปลกใจมากเลยค่ะ
โฆษณามือถือกับรุ่นพี่อย่างเรนที่ประเทศจีน ตอนนั้นฉันเริ่มด้วยการที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับการเต้น Jazz และ Hip-Hop เลยค่ะ คงเพราะฉันเริ่มถ่ายตอนที่ฉันเข้าร่วมกับเอเจนซี่ของฉันได้ไม่นาน ฉันฝึกฝนท่าเหล่านี้เพียงแค่บางท่าเท่านั้นและฉันเองก็เรียนรู้แต่การเต้นรำแบบโบราณมากกว่าดังนั้นฉันเลยรู้สึกตื่นเต้นมากๆ ตอนที่รุ่นพี่สอนการเต้นเต้น popping เขาจะคอยกระตุ้นฉันว่า“นี่ แสดงพลังออกมามากกว่านี้” ระหว่างนั้นฉันไม่ได้พูดภาษาเกาหลีกับเขาแต่จะมีล่ามช่วยพวกเราระหว่างการถ่ายทำค่ะ
ชื่อเล่น “โปโรเรีย” มันมาจากโปโรโรค่ะ ตอนที่ต้องฝึกพูดภาษาเกาหลีในคลาสเรียน ฉันเลือกโปโรโรที่สวมหมวกและแว่นพร้อมกับคำพูดที่ว่า “ฉันคือโปโรโร! ฉันอยากบินไปในท้องฟ้า~” อย่างนี้ค่ะ (ซอลลี่ : เวลาที่พี่วิคตอเรียทำการบ้านแล้วต้องอ่านมันไปด้วยน่ะ ฉันคิดว่ามันน่ารักมากเลยล่ะค่ะ!)
ที่บ้านพัก ฉันแชร์ห้องกับซอลลี่ แอมเบอร์แล้วก็ลูน่าค่ะ ส่วนบ้านของคริสตัลก็ใช้เวลาเพียงสามนาทีเท่านั้นจากที่พักของพวกเรา ฉันคิดว่าพวกเราไม่ต้องมีกฎอะไรเป็นพิเศษเพราะทุกคนน่ารักมากๆ
ตอนที่ฉันอ่านข้อความที่แฟนๆ ส่งมาให้ มีข้อความมากมายที่ฉันยังไม่เข้าใจความหมายค่ะ เพราะฉะนั้นฉันกับแอมเบอร์ก็จะพกดิกชันนารีแบบอิเล็กทรอนิกไว้ติดตัว แต่ถ้าพวกเราหาแล้ว “อ๊ะ? ไม่มีเหรอ?” ก็จะไปหาในอินเตอร์เน็ตค่ะ แต่ถ้าหาแล้ว “อ๊ะ? นี่ก็ไม่มีเหรอ?” พวกเราก็จะไปถามสมาชิกที่เหลือ แต่ถ้าพวกเค้าไม่รู้ล่ะก็เราจะไปถามพี่ผู้จัดการแทนค่ะ
'Invincible Baseball' ทางช่อง KBS ฉันเต้นเพลง ‘Love Sex Magic’ ของ Ciara ค่ะ คุณครูสอนเต้นแจ๊สออกแบบท่าเต้นทั้งหมดเพื่อให้ฉันแสดงทักษะการเต้นของฉันให้กรรมการเห็น
การที่ต้องโดนฉีดยา คือสิ่งที่ฉันกลัวมากๆ เลยค่ะ มีการแจ้งก่อนหน้าที่จะไปเป็นอาสาสมัครที่เคนย่า ตอนนั้นสมาชิกทุกคนยืนอยู่ข้างๆ ฉันและพูดกับฉันว่าทุกอย่างต้องเรียบร้อยเพื่อให้ฉันคลายกังวล แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังกลัวอยู่ดี (คริสตัล : ตอนนั้นฉันเห็นพี่ร้องไห้ด้วย)
วันที่ฉันมีโอกาสได้แสดงละครเพลง เป็นสิ่งที่ฉันอยากทำมากๆ ค่ะ เพราะฉันสามารถร้องเพลง เต้นรำและแสดงได้ นอกจากนี้ฉันก็อยากไปทำกิจกรรมพร้อมกับสมาชิกทุกคนที่ประเทศจีนให้มากขึ้น นั่นคือความฝันของฉันค่ะ




ฉันชื่อ แอมเบอร์ ชื่อจริงคือแอมเบอร์ หลิว

ฉันเกิดวันที่ 18 กันยายน 1992 บ้านเกิดของฉันอยู่ที่ลอสแอนเจลิสในประเทศสหรัฐอเมริกา และฉันมีพี่สาว
การออดิชั่น SM Entertainment's 2007 global audition คือที่ที่ฉันไปแคสติ้งเพื่อเข้า SM ฉันกับเพื่อนที่เป็นชาวเกาหลีเข้ารับการแคสติ้งพร้อมกันแต่เธอก็พลาดโอกาสนั้น
เพลง "I'm Sorry my Heart" ของ M.C.Max และ ‘Left Heart’ ของ K.Will คือเพลงที่ฉันเลือกมาร้องตอนที่ออดิชั่น ฉันอ่านและเขียนภาษาเกาหลีมาบ้างนิดหน่อยแต่ฉันเรียนรู้เนื้อเพลงที่มีการแปลเป็นภาษาอังกฤษจากแฟนไซต์เพื่อทำความเข้าใจ เช่นคำว่า “가슴아” หรือคำว่า “미안해” ที่แปลว่า “ขอโทษ” เพื่อที่จะเข้าใจเนื้อเพลงน่ะค่ะ
ฉันชอบ Linkin Park ตั้งแต่เด็ก ฉันมีตัวอย่างอย่างไมค์ ชิโนดะและฉันก็มีเพื่อนๆ ที่ชื่นชอบการแร็พ เพราะฉะนั้นฉันเลยสามารถแร็พได้แบบที่ไม่ต้องเขียนเนื้อล่วงหน้า(Practice freestyling)
ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงเกาหลี ฉันชอบที่จะฟังเพลงแนว R&B ของฮวีซองมากค่ะ สำหรับตอนนี้ฉันฟังเพลงของยุนมิแร,Tiger JK และ Epik High และถึงแม้ฉันจะไม่เคยคุยกับรุ่นพี่ยุนมิแรมาก่อนแต่ฉันก็เป็นแฟนตัวยงของเค้าเลย
ครั้งแรกที่ฉันจากอเมริกามาเกาหลี ฉันรู้สึกแปลกมากเมื่อมาถึงที่นี่ คงเพราะสภาพแวดล้อมที่นี่แตกต่างไปจากที่ที่ฉันเคยอยู่มาก่อน ในสมองเลยมีแต่คำถามว่า “เฮ้ ฉันมาทำอะไรที่นี่เนี่ย...?” แต่เพราะมีคริสตัลที่เก่งภาษาอังกฤษและจากความช่วยเหลือของเธอนั่นเป็นสิ่งที่เธอให้ฉันมากจริงๆ ฉันได้เรียนรู้ภาษาเกาหลีจากเธอทีละนิดๆ และมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นเหตุผลที่ฉันอยู่ที่นี่ได้ ลูน่าสอนฉันร้องเพลงและเต้น และซอลลี่! ฉันค่อนข้างเข้ากับเธอได้ง่ายฉะนั้นเธอจึงเป็นเหมือนน้องชายของฉันเลย(หัวเราะ) (ซอลลี่ : แอมเบอร์ฮยอง!)
แต่ลักษณะแบบเด็กผู้ชายของฉัน เป็นสิ่งที่ฉันไม่รู้สึกว่ามันแปลกเลย ฉันเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ที่อเมริกา...ดังนั้นนั่นเป็นเรื่องปกติ ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กฝึกหัดฉันออกไปเดินเล่นและซื้อของกับคริสตัล แฟนๆ ของคริสตัลที่เห็นพวกเราต่างพูดว่าพวกเขาคิดว่าฉันเป็นแฟนของเธอ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ทำให้ฉันแปลกใจมากๆ
แล้วฉันก็มีแฟนเพลงเป็นผู้หญิงมากมาย ฉันรู้สึกขอบคุณพวกเขามากที่ชอบฉัน ฉันเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรกับคนที่มีภาพลักษณ์แบบฉัน
รุ่นพี่ดงแฮจาก Super Junior การที่มีคนบอกว่าฉันหน้าเหมือนเขาเป็นสิ่งที่มักได้ยินบ่อยๆ ตั้งแต่ฉันมาที่นี่ ตอนนี้มีคนมากมายบอกว่าฉันเหมือนรุ่นพี่จงฮยอนจาก SHINee(หัวเราะ) ดังนั้นบางครั้งเราสามคนจะถ่ายรูปด้วยกันและเรียกพวกเราเองว่า ‘ครอบครัวไดโนเสาร์’
บาสเก็ตบอล คือกีฬาที่ฉันชอบค่ะ ฉันอยู่ในทีมบาสเก็ตบอลตั้งแต่อยู่โรงเรียนประถมในอเมริกาและฉันก็เล่นกับเพื่อนๆ ของฉันด้วยแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นฉันก็ยังไม่เก่งอยู่ดี (ซอลลี่ : ไม่นะคะ พี่น่ะเก่งจะตายไป!) สำหรับในเกาหลีฉันเล่นกับกับเพื่อนผู้ชายที่เป็นเด็กฝึกหัดในบริษัท นอกจากนี้กีฬาเทควันโดก็เป็นกีฬาที่ฉันชอบและสนใจเช่นกัน เพราะฉะนั้นฉันจะฝึกการเคลื่อนไหวของตัวเองทุกครั้งที่ว่างหรือเบื่อ
สร้างเวทีสมบูรณ์แบบในแบบที่ไร้ขีดจำกัด คือความฝันของฉันแล้วนั่นก็ต้องไม่ใช่เวทีแบบที่มีอยู่ด้วย เป็นการจัดการแสดงบนถนนก็ได้ขอเพียงแค่มันเป็นที่ที่ทุกคนสามารถเข้ามาร่วมสนุกกับพวกเราได้!




ฉันชื่อ ลูน่า ชื่อจริงคือปาร์คซอนยอง

ฉันเกิดวันที่ 12 สิงหาคม 1993 ฉันมีพี่สาวฝาแฝดและพี่มีชายที่อยู่ในกองทัพค่ะ
แม่ของฉันเป็นนักร้อง พี่สาวของฉันก็เช่นกันค่ะ พ่อของฉันเป็นวาทยกรในโบสถ์และพี่ชายของฉันก็ศึกษาเกี่ยวกับการแต่งเพลง เสียงของฉันดีขึ้นหลังจากที่ได้รับการฝึกฝนแต่อันที่จริงฉันก็ยังสู้คนในครอบครัวไม่ได้ค่ะ
ตอนเด็กๆ เสียงนาฬิกาปลุกของฉันเป็นเพลงคลาสสิก พ่อของฉันชอบโชแปงมากๆ เพราะฉะนั้นตอนเช้าๆ พ่อจะปลุกด้วยเสียงเพลงของโชแปงค่ะ แล้วฉันก็ฟังเพลงของเขาบ่อยๆ จนจำทำนองได้ขึ้นใจเลยล่ะค่ะ
รายการทางช่อง SBS อย่าง ‘Wave Girls’ เป็นรายการทีวีที่ฉันได้ทำงานด้วยครั้งแรกค่ะ
ร้องเพลงและเต้น เป็นสิ่งที่ฉันสนใจมาตลอดค่ะ ตอนที่ฉันเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 3 แม่ไม่ยอมส่งให้ไปเรียนเต้นดังนั้นฉันเลยเลือกที่จะไปโรงเรียนสอนเต้นใกล้ๆ บ้านและขอร้องให้เขารับฉัน และฉันเองไม่คิดว่าฉันจะต้องจ่ายเงินให้กับพวกเขาเพื่อเข้ามาเรียนเพราะหลังจากเวลาผ่านไปตัวของฉันก็อ่อนขึ้นค่ะ
ในขณะที่วงอื่นใช้เวลาซ้อมเพียงแค่ชั่วโมงเดียว พวกเราซ้อมถึงสามชั่วโมงนั่นจึงเป็นสิ่งที่ยากจริงๆ ในช่วงแรกๆ แต่สมาชิกในวงที่ไม่สามารถพูดภาษาเกาหลีได้ต้องทำการบ้านหนักกว่าเพื่อที่จะเรียนภาษาเกาหลีด้วย แต่เพราะมีคริสตัลที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ และพี่แอมเบอร์ที่สามารถพูดภาษาจีนได้พวกเราเลยต้องแปลให้กันในเป็นวงกลมแล้วสุดท้ายทุกคนก็จะเข้าใจมันเองค่ะ
ชอบเพลงช้ามากกว่าจังหวะเร็วๆ ฉันชอบแนวเพลงอย่างที่วิตนี่ย์ ฮูสตันและมารายห์ แครี่ร้องค่ะ ดังนั้นตอนที่เข้าห้องอัดของเพลง ‘LACHATA’ ฉันเป็นเพียงคนเดียวที่ใช้เสียงในการร้องมาก พี่ที่แต่งเพลงและคุณครูก็จะคอยบอกกับฉันว่า “สดใสหน่อย! สดใส! ร่าเริงกว่านี้!” เพื่อให้ฉันร้องเข้าถึงอารมณ์เพลงแบบสดใสมากขึ้น ตอนนี้ฉันฝึกฝนการร้องเพลงเร็วมากขึ้นเพราะฉันต้องการที่จะร้องเพลงได้หลากหลายรูปแบบค่ะ
ตอนที่ฉันไปเคนย่า ฉันเองก็รู้สึกขอบคุณที่ที่ฉันไปพักมาก ตอนที่ฉันอยู่ที่นั่นฉันได้เห็นเผ่ามาไซและได้เห็นเด็กตัวเล็กๆ ที่เดินถึง 10 กิโลเพื่อหาน้ำดื่ม พวกเขาหิวโหยและไม่มีอาหารกินเลยเลือกที่จะเคี้ยวเศษไม้แทน ตอนที่เราให้ถุงเท้าแก่พวกเด็กๆ ฉันเห็นว่าพวกเขาดีใจมากๆ ซึ่งอย่างฉันได้บอกไปค่ะว่าอยากช่วยเด็กๆ ที่ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น นั่นเป็นความฝันของพวกเราค่ะ
มีคอนเสิร์ตที่ยิ่งใหญ่ให้คนในแดนไกลได้รับรู้ แต่ผู้คนมากมายในโลกนี้ที่ไม่มีโอกาสได้รับรู้ ฉันเลยอยากเป็นอาสาสมัครที่ไปส่งบทเพลงให้แก่เด็กๆ ที่ไม่มีโอกาสเหล่านั้น สมาชิกในวงทุกคนอยากจะทำแบบนั้นค่ะ





ฉันชื่อ ซอลลี่ ชื่อจริงคือ ชเวจินริ

ฉันเกิดวันที่ 29 มีนาคม 1994 ฉันมีพี่ชายสองคนค่ะ คนนึงอายุห่างกับฉัน 4 ปีและอีกคนอายุห่างกับฉัน 1 ปี มีคนมากมายบอกฉันอยู่บ่อยครั้งว่าฉันมักทำตัวน่ารัก แต่จริงๆ แล้วฉันคิดว่าฉันเองก็เหมือนเด็กผู้ชายมากกว่านะ คงเพราะฉันโตมาพร้อมๆ กับพี่ๆ น่ะค่ะ
พี่ชายคนโตของฉันกำลังอยู่ในช่วงรับใช้ชาติ แต่เพราะมีคนตอบรับพวกเราเป็นอย่างดี พี่เลยบอกว่าพี่ค่อนข้างรู้สึกอุ่นใจ
ฉันเล่นละคร ‘ซอดองโย’ ทางช่อง SBS ตอนอายุ 12 แล้วฉันก็ร้องเพลงและเต้นด้วย เหมือนกับความสนุกที่แตกต่างกันระหว่างหนังกับละครซึ่งฉันก็รู้สึกสนุกไปอีกแบบที่ได้พบกับผู้คนตอนที่ฉันเป็นนักร้อง
ฉันยิ้มทุกครั้งที่อยู่บนเวที เพราะฉันรู้สึกสนุกกับมัน ก่อนที่พวกเราจะขึ้นเวที สมาชิกทุกคนก็จะพูดว่า “หนึ่ง สอง สาม เอ็ฟเอ็กส์!” และทุกครั้งที่นึกถึงความหมายของเนื้อเพลงฉันก็จะหัวเราะออกมาทุกครั้ง ตอนที่พวกเราแสดงขณะที่ฝนตกลงมาทางช่อง KBS ทุกคนรู้สึกสนุกมากค่ะ แล้วพวกเราก็รู้สึกหนาวสุดๆ ไปเลย จริงๆ นะ ฉันหัวเราะออกมาอย่างห้ามไมได้เลย
ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 3 ฉันพยายามไปโรงเรียนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนที่พวกเราไปเคนย่าฉันรู้สึกสนุกมากแต่ฉันก็ต้องกลับเกาหลีก่อนคนอื่นสองวันเพื่อสอบ ฉันเป็นคนเดียวที่มาสอบขณะที่คนอื่นๆ กำลังสอนน้องๆ ที่เคนย่าเต้น ‘LACHATA’...และผลสอบน่ะเหรอคะ?...เอ๋...
หลังจากเดบิวต์ เพื่อนของฉัน ไม่ได้คุยเกี่ยวกับ ‘LACHATA’ ค่ะ พวกเขาเรียกพวกเราว่า ‘ฟังก์ชั่น’ แล้วก็ถามถึงหนุ่มๆ ในทีวี(หัวเราะ)
ตอนที่ฉันเจอคริสตัลครั้งแรก ตอนนั้นฉันอายุน้อยกว่านี้มาก พี่เจสสิก้าเดินเข้ามาและบอกว่า “นี่น้องสาวของฉัน รู้จักกันไว้สิ” ฉันแค่พูดทักทายเธอกลับไปแต่ฉันก็รู้ว่าพวกเราจะต้องเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแน่ๆ(หัวเราะ) (แอมเบอร์ : พวกเธอยังกะแฝดแน่ะ!)
ฉันเหมือนกับพี่วิคตอเรีย ฉันกลัวการฉีดยามากค่ะ ฉันรู้สึกกลัวมากตอนที่มันฉีดเข้ามาตัวของฉันแต่ฉันยังหันไปมองตอนที่มันฉีดเข้ามาแม้เพื่อนๆ จะบอกว่า “ไม่ ห้ามมองนะ” ฉันจับมือพวกเขาตอนที่ถูกฉีดยาค่ะ
ถึงแฟนๆ ที่ส่งข้อความมาให้ฉัน ฉันบอกกับพวกเขาไปว่า “ไม่ต้องรอฉัน ฉันเป็นเด็กไม่ดี” ถึงฉันเป็นคนไม่ดีจริงๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ส่งมันไปหรอก! แค่พิมพ์เล่นๆ น่ะค่ะ...อาฮ่าฮ่า
ตอนที่ร้องเพลง "Chu~♡" ฉันบอกให้พี่วิคตอเรียเล่น ‘ไคไบโบ’ กับฉัน แล้วฉันก็ทำออกมาคล้ายๆ กันขณะที่พี่วิคตอเรียเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ ฉันคิดว่าพวกเราสามารถเปลี่ยนท่าเต้นใหม่ทุกวันเลยล่ะค่ะ
ฉันอยากเรียนกีต้าร์ และฉันก็อยากร้องเพลงบนเวทีขณะที่เล่นกีต้าร์ไปด้วย แล้วฉันก็หวังว่าสักวันเราจะมีคอนเสิร์ตเป็นของตัวเองแบบพี่สาวโซนยอชิแด มีหลายอย่างที่เราอยากโชว์ให้แฟนๆ ได้เห็นค่ะ!





ฉันชื่อ คริสตัล ชื่อจริงคือจองซูจอง

ฉันเกิดวันที่ 24 ตุลาคม 1994 พี่เจสสิก้าวงโซนยอชิแดคือพี่สาวของฉัน ชื่อเล่นของเธอคือ ‘เจ้าหญิงน้ำแข็ง’ แต่ฉันว่าตอนนี้น้ำแข็งมันเริ่มละลายแล้วนะ(หัวเราะ)
ตอนอายุ 7 ขวบ ฉันอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า เพื่อแคสติ้งค่ะ ฉันแคสติ้งกับคนที่มาคัดเลือกพวกเราแล้วเขาก็ถามฉันว่า “แม่ของเธออยู่ไหน?” ตอนนั้นฉันไปกับแม่และพี่สาวค่ะ พี่ของฉันก็ไปแคสติ้งด้วย
พวกเราเหมือนคู่พี่น้องทั่วไป ตอนเด็กๆ พวกเราก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่เมื่อพวกเราเดบิวต์พวกเราก็ไม่มีเวลาเจอกันเลย นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกคิดถึงกันมากขึ้น พวกเราเลิกทะเลาะกันและโทรหากันเพื่อถามว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไรอยู่
พี่เจสสิก้าเหมือนแม่มากๆ ค่ะ และฉันเองจะเหมือนพ่อมากกว่า แต่หลังจากที่ฉันเข้ามาในบริษัทฉันก็มักจะได้ยินคนบอกว่าฉันดูเหมือนพี่ยุนอาและพี่ยูริวงโซนยอชิแด (แอมเบอร์ : มีครั้งนึงที่ฉันกับคริสตัลเดินออกมาจากบริษัทด้วยกัน แฟนๆ ที่ยืนรออยู่ด้านนอกเห็นพวกเราก็ร้องว่า “พี่ยุนอา! พี่ดงแฮ!” และส่งเสียงกรี๊ดมาให้พวกเรา ฉันกับคริสตัลในตอนนั้นก็เลยรีบพากันวิ่งหนี)
ฉันชอบเล่นกีฬาและเป็นคนที่กระตือรือร้น แต่ฉันก็ค่อนข้างขี้อายในบางครั้ง ฉันค่อนข้างกลัวที่จะพบเพื่อนใหม่ตั้งแต่เด็กแต่ฉันสนิทกับซอลลี่ตั้งแต่แรกที่ได้คุยกัน(หัวเราะ) ตอนที่ฉันเจอพี่แอมเบอร์ครั้งแรกฉันก็รู้สึกได้เลยว่าเค้าเป็นคนที่ดีจริงๆ และตอนที่ฉันเจอพี่ลูน่าดูเป็นคนเย็นชาแต่จริงๆ แล้วพี่เค้าเป็นคนที่อบอุ่นและจิตใจที่ดีมากๆ ส่วนพี่วิคตอเรีย ตอนแรกเราไม่ค่อยคุยกันสักเท่าไหร่แต่หลังจากนั้นก็เริ่มสนิทกันตอนที่เราสองคนเรียนคลาสเดียวกันค่ะ
พี่ยุนอา ดูแลฉันดีมากๆ หลังจากที่ได้ยินว่าพวกหน้าเหมือนกันหลายครั้ง พี่ยุนอาบอกว่า “เธอน่ะเป็นน้องสาวปลอมๆ ของฉัน”
งานโชว์เคสแรกของพวกเรา เป็นเรื่องที่ยากจริงๆ พวกเราต้องเปลี่ยนเสื้อบ่อยมากๆ เพราะเราต้องเปลี่ยนเสื้อในหลายโชว์ซึ่งนั่นวุ่นวายมากๆ เลยล่ะค่ะ (วิคตอเรีย : ตอนนั้นฉันใส่ชุดผิด ฉันยืนนิ่งอยู่กับที่และได้แต่ทำเสียง “อาาา” ค่ะ)
ใน MV Chocolate Love ท่าเต้นตรงท่อน “โดโดฮาเก เชชิมฮาเก” เป็นท่าที่ฉันฝึกอย่างหนักอยู่หน้ากระจก และท่อน “ยูโฮกาโก อิซซอ” มันยากมากที่จะรู้สึกและสื่อออกมา แต่พี่ก็ชมฉันว่า “สื่อออกมาได้ดีแล้ว” ค่ะ
เหตุผลที่เต้นเพลง ‘Ring Ding Dong’ ในรายการ ‘Inkigayo’ ทางช่อง SBS ตามได้ เพราะฉันสนใจและฝึกมันเล่นๆ แล้วก็ไม่นึกว่าจะได้เต้นบนเวทีจริงๆ ค่ะ ขนาดฉันเองยังสงสัยเลยว่าทำไมฉันถึงเต้นในตอนนั้น ยังคิดอยู่เลยว่า “อ๊ะ นี่มันอะไรเนี่ย? แต่เพราะพวกเรากับรุ่นพี่ชายนี่อยู่ในช่วงโปรโมทอัลบั้มเหมือนกันพวกเขาก็เลยคอยดูแลพวกเราค่ะ พี่แทมินก็อายุห่างกับฉันไม่มาก แล้วฉันก็รู้สึกขอบคุณพี่คีย์มากๆ ที่กล่าวถึงพวกเราบนเวที
ฉันรักเพลงของคอริน ไบลีย์ เร ฉันอยากจะเรียนรู้ว่าจะเล่นเครื่องดนตรีอย่างเปียโน กีต้าร์และไวโอลินและร้องเพลงระหว่างที่เล่นไปด้วยอย่างไร ฉันอยู่ที่ซานฟานซิสโกตั้งแต่เกรด 4 ในโรงเรียนประถมแล้วก็ได้เห็นคนที่นั่นโชว์ว์ความสามารถตามท้องถนนซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ฉันฝันอยากจะทำค่ะ

-------------------------------------

Source : 10asia
Thai Translation : Reborn ll http://www.fx-fanclub.com

PLEASE TAKE OUT WITH FULL CREDIT

มาอัพบ้านแล้วค่า...

^__________________________^~~~

แอมพลิ้ว...