I love u..

สัมภาษณ์รายการ “Fuji TV-Kantame” วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2006

Credit: Baidu.com// jinlees@soompi
Kr to Ch: moritayoshi@biwithrain
Ch to Eng: Rayndrop
Eng to Tha: Ririn

พิธีกร – ตอนนี้ลองนึกย้อนกลับไป คุณมีช่วงเวลาไหนบ้างที่รู้สึกว่านี่แหละเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากจริงๆสำหรับคุณ
พี – ย้อนไปปี 1999 ผมโตมาในครอบครัวที่มีอันจะกิน แต่หลังจากที่ผมอยู่ไฮสคูลปีที่สาม ฐานะครอบครัวของผมก็เริ่มแย่ลง เราประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก ไม่มีเงินแต่แต่จะรักษาแม่ที่กำลังป่วยหนัก แล้วแม่ก็จากไปในเวลาไม่นานนัก จากนั้นทั้งพ่อ ทั้งน้อง ทุกคนก็เดินทางใครทางมัน ผมเริ่มใช้ชีวิตอยู่ในสตูดิโอเต้นรำ ระหว่างช่วงเวลาที่หนาวเย็นที่สุดของฤดูหนาว ผมต้องนอนบนเตียงโดยที่ไม่มีผ้าห่ม หลังจากการฝึก ผมเข้านอนทั้งๆที่เหงื่อท่วมตัวโดยไม่อาบน้ำ ในเมื่อไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวเรื่องอาบน้ำคงไม่ต้องพูดถึง
ห้าวันเต็มๆที่ผมใช้ชีวิตโดยไม่มีเงินซื้อข้าวและไม่มีผ้าห่ม เป็นประสบการณ์ที่เจ็บปวดจริงๆ ผมต่อสู้กับความหิวโหยด้วยความตั้งใจและความมุ่งมั่น ประสบการณ์นั้นกลายมาเป็นกำลังให้ผมยืนหยัดอยู่จนทุกวันนี้ ทำให้ผม ทำงานหนักและรักษามันไว้ ยังมีช่วงเวลาคริสมาสต์ที่ผมป่วยเป็นไข้หวัดเนื่องจากไม่ได้อาบน้ำอุ่น
ตอนนี้ ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรที่ผมต้องเจอ ผมจะคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น เพราะปัญหาที่เผชิญอยู่จะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปทันที

พิธีกร- คุณช่วยแบ่งปันความมุ่งหวังและความฝันในอนาคตข้างหน้ากับเราหน่อยได้ไหม ไม่ว่าจะเป็นในฐานะเรนหรือในฐานะที่เป็นตัวของคุณเอง

พี – คุณเกิดมาครั้งเดียวเท่านั้น ดังนั้นผมกลัวความผิดหวังและพยายามที่จะทำทุกอย่างให้สำเร็จเร็วๆ คุณไม่สามารถหยุดหรือย้อนเวลาได้ ดังนั้นผมจึงทำงานหนักทุกๆวินาทีของชีวิตผม ถ้าผมคิดแบบนี้ ความฝันของผมก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เริ่มแรก ความฝันของผมคือแค่เต้นให้ดีที่สุด หลังจากที่สำเร็จแล้วขั้นต่อไปก็ร้องเพลงให้ดี ความฝันนี้ก็เป็นจริงแล้ว อย่างที่สามคือการเป็นนักร้อง และตามมาด้วยอย่างที่สี่คือการได้รับรางวัล อย่างที่ห้าคือเปิดตลาดที่ใหญ่ขึ้น แบบนั้นความฝันของผมก็เริ่มมากขึ้นจนถึงเดี๋ยวนี้ และแน่นอนในความสำเร็จนั้น ผมต้องเตือนตัวเองไม่ให้เหลิง ผมอยากจะลองดูว่าที่สุดของคนๆหนึ่งจะสามารถทำอะไรให้สำเร็จได้บ้าง และจะก้าวไปได้ไกลที่สุดแค่ไหน วันไหนผมตายไป ผมจะลองย้อนกลับมาดูว่าผมล้มเหลวหรือทำอะไรสำเร็จไปบ้าง ผมไม่ใส่ใจว่าอย่างไหนจะมากกว่ากันแต่ผมต้องการเพียงจะรับรู้ว่ผมได้ทำดีที่สุดที่จะ

นำพาชีวิตไปในทางที่ดี ตราบเท่าที่ยังมีสิ่งที่ผมทำได้ ผมก็จะทำ ผมจะท้าทายมัน ท้าทายในสิ่งที่คิดว่าเป็นไปไม่ได้

***** นี่แหละเค้าหละ จองจีฮุน ผู้ที่เลือกไม่ยึดทางสายกลาง******