Jung Ji Hoon .FC Board # 2 พลพรรครัก"เรน" ทางนี้เลยค่ะบอร์ดนี้เป็นที่ที่เราอัพทุกอย่างที่เป็นเรนที่

ทุกคนในบอร์ดนี้ น่ารักกันจัง มีรูปเรนใหม่ๆ ให้ได้ดู ชอบภาพของคุณ Nook คุณ dd และคุณ nena มากค่ะ มีหลากหลาย ถ้ามีก็เอามาลงเยอะๆเลยนะ

อันยองงง ทุกๆคนนะ
พี่ยุ้ยกะเอเอ้ฉานย้ายที่พักแล้วนะ เดี๋ยวจาส่งที่อยู่ให้ 555 นุ่นด้วยถ้าว่างๆเจอกันได้นะเราย้ายมาแล้ว
*** คิดถึงทุกคนจัง****

มีอารายน่ารักๆมาให้อ่านกันนะ
Kim Jae Dong ได้กล่าวชมว่าดวงตาของเรนนั้นดูอบอุ่น ใจดี
Kim Jae Dong ผู้เป็นเจ้าภาพจัดงานวันเกิดทีมีการรวบรวมแฟนมาสังสรรค์ให้กับเรนที่ ศูนย์วัฒนธรรมของมหาวิทยาลัย Gwangun University กรุงโซล.
ในงานดังกล่าวหนุ่มเรนได้กล่าวว่า ?ผมเคยรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองเพราะเจ้าตาที่เล้กเล็กเมื่อนำไปเทีบยบกับเพื่อนดาราคนอื่นที่มีดวงตาโตสวยงาม,มันลดความมั่นใจของผมไปเลยหล่ะครับ?
?ที่อเมริกา ดวงตาทีเล็กของผมได้รับการตอบรับอย่างดี,ว่าเป็นดวงตาที่ยิ้มได้ ? ^0^
โดยต่อมา Kim Jae Dong ได้กล่าวสนับสนุนความคิดของตี๋เรนว่า?เพราะพวกเดิมเราเป็นชนชาติที่ต้องขี่ม้า (ชนพื้นเมืองของเกาหลีเป็นชาวมองโกล)ก้อต้องหรี่ตาให้เล็กลง เวลาผ่านจึงเกิดพัฒนาการให้มีตาที่เล็ก.ชาวนา,นอกจากจะมีมือแล้วก้อต้องหรี่ตาลงเพื่อจะได้มองทัศนียภาพชัดเจนยิ่งขึ้น?555?.
Kim Jae Dong ยังได้กล่าวต่อว่า?เมื่อเร็วมานี้ แฟชั่นใหม่สำหรับคนทีมีตา 2 ชั้นจะนิยมทำศัลยกรรมให้กลายเป็นตาชั้นเดียว?
?ดวงตาที่เล็กของเรนนี่แหล่ะที่ถือเป็นสัญลักณ์ของคนเกาหลี?ทันใดนั้นก็ได้เสียงหัวเราะจากแฟนของเรน555..
ทางด้านหนุ่มเรนก้อได้โชว์ส่วนต่างของร่างกายด้วยอารมณ์ขันของเค้า,งานนี้ก็เลยเรียกเสียงกรี๊ดกราดจากบรรดาสาวๆที่เป็นแฟนของหนุ่มเรนได้ตามระเบียบ *0*....

ม่ายอยากบอกเลยพีนึนว่าตอนแรกที่เห็นหน้า"Are you sure,Anmika.Just kiding!555no no I"m not belive"เป็นประโยคที่ตอบเมลล์กลับไปตอนที่เพื่อนทางเมลล์คนนึงส่งรูปพีนึนมาให้ดู แถมตอนไปเที่ยวHK กะที่จีน ยังไปยืนด่าเป็นภาษาไทยว่า"ปากก้อหนา ตาก้อตี๋ ยังจะมาใส่เสื้อเหลืองกางเกงแดงอีก ขอโทษนะดังมาได้งัย"ตอนนั้นอารมณ์กำลังเม้งแบบสุดๆเพราะแอบหนีออกมาจากโรงแรมเพื่อหาซื้อของ F ลีฮอม แล้วก้อเจย์ฝากเพื่อนๆอยู่แต่ของที่ขายตอนนั้นมีแต่ของเรน มานึกตอนนี้แล้วก้อเสียดาย+เสียใจมาก ทุกวันนี้เพื่อนมันยังว่าเป็นงัยหล่ะแก...
เพื่อน:"ปากก้อหนาตาก้อตี๋ ตั๋ว6,000 ก้อฟันมันทั้ง2รอบ ..."
misika:"เหอๆๆ...(หันไปพนมมือไหว้รูปเรนที่หัวเตียง)ที่รักเค้าผิดไปแล้ว โถ..ก้อคนเค้าไม่ได้ชอบที่หน้าตา แต่ติดใจลีลาท่าเต้นย่ะ..."
ทุกวันนี้เพื่อนๆที่สนิทก้อยังด่าประโยคนี้อยู่ทุกครั้งที่เจอ

bibi ไปงานแต่ของนายเจี๋ยมเจี้ยม คนไหนbibi หากันเองนะ

bibi say : มะไหร่จะได้แต่งกะเค้าซะทีน้า

หวัดดีค่ะ พี่ปุ้ย ...

รูปนี้นะเห็นนายเรนของพี่ๆชัดเลยดูสิมีทั้ง Seven / จีจินฮี และอีกหลายคน...ดูหลายสำนักข่าวแล้วทำไมไม่มี ซองเฮเคียว กับ จวนจีฮุนเลย 2 ทั้งคนนี้ก็เป็นนางเอกของ ชาแตฮุน

สวัสดียามเที่ยง ปลีกตัวมาจากงานที่แสนจะมากมายก่ายกอง
โอเช ปุ๊ย
นุ่นพี่ส่งเรนให้แล้วน่ะ
อืม เหนื่อยจนบรรยายไม่ออกแล้วแค่นี้น่ะ

และนี่ที่ต้องให้พี่ๆดูกัน ซุปเปอร์สตาร์กับซุปเปอร์สตาร์มาพูดคุยกัน..

ดีจ้า

ใครเป็นสมาชิกคลับ rainthailand.net บ้างรายงานตัวหน่อย.....

bibi แอบยิ้มพิมใจ

bibi say : มะไหร่จะได้แต่ง เค้าจะแต่งงานอ่ะ เค้าจะแต่งงานนนนนนน

ข่าวคราววว อาตี๋เสื้อแดง
!!!!!!!!!!!
Ahead of advancing onto the steady stage in the world, the singer Rain appears in the screen as the movie actor Jeong Jihun in a short while. Only with the influence and status, Jeong Jihun is a hot rain to fall down upon the Korean Movies 2006.

ในโลกบันเทิง ณ ปัจจุบันเรนได้ปรากฏตัวในฐานะนักร้อง และในฐานะนักแสดงเรนปรากฏตัวในนาม จอง จี ฮุน เพียงระยะเวลาสั้น เรน หรือ จอง จี ฮุน สามารถสะกดคนดูได้ และเรนดังในดับ Korean Movies 2006. ในระยะเวลาเพียงสั้นๆ

It was ?Rain? on the stage, but call him ?Jeong Jihun? now in front of a camera. Rain regained his real name in the movie of the director Park Chanwook . Chosen by the Time magazine as one of the most influential 100 persons in the world a while ago, Rain is showing a better movement forward than expected. Just as the director Park Chanwook, who won the best award of judges in the International Cannes Film Festival through , is in the van of the Korean world of movies, so is Rain a great advanced entertainer who?s directly outgrown the common senses and limits of the popular singers? circles. This means, he is even beyond the existing Korean wave limited to mostly Asia. In that sense, there is a special meaning in , in which the two hottest vanguards from both worlds of movies and popular music met.
แม้บทเวทีเขาจะใช้ชื่อ เรน แต่ในฐานะนักแสดง เขาใช่ชื่อจริง คือ จอง จี ฮุน เรนได้รับเลือกจาก Park Chanwook ผู้กำกับให้แสดงบทบาทในหนังของเขา นิตยสาร Time ได้เลือกให้เรนเป็น 1 ใน 100 ที่ถือได้ว่าเป็นผู้ทรงอิทธิพลของโลก ซึ่งเรนสามารถโชว์ความสามารถของเขาออกมาได้ และแสดงให้เห็นว่าเขาสามารถไปได้ไกล Park Chanwook เอง เคยได้รับรางวัล International Cannes Film Festival ซึ่งเป็นเสมือนรางวัลผู้นำในด้านกำกับหนังของเกาหลี บทเวที เรนเป็นนักร้องที่มีสามารถในการเอ็นเตอร์เทรนคนดูเป็นอย่างมาก ซึ่ง ในฐานะนักร้อง และแสดง เรนดังได้ทั้งสองอย่างในเวลาเดียว
What are mostly the questions asked at overseas?
คำถามอะไรที่เป็นคำถามยอดฮิตจากต่างชาติ
What I am a Korean entertainer, not Japanese or Chinese. They asked how I felt, considering I am one of the first Asians to come this place. I was very pleased because they knew somewhat a lot about the trend of Korean wave. It seems the Korea?s own uniqueness different from Japan or China?s has been little by little acknowledged. Since few were ignorant of the film director Park Chanwook, they showed a heated interest in me, knowing that I would appear in his new piece of work. On the other hand, how should I be greeted with all the shower of abuse later on, if a nice one doesn?t come out? (He smiles.)

สิ่งแรกเลย คือทุกคนมักจะพูดว่าผมเป็นนักเอ็นเอตร์เทนเนอร์ของเกาหลี ไม่ใช้จีน-ญี่ปุ่น และคนมักถามว่าผมรู้สึกอย่างไร และผมก็มักตอบว่า ผมถือว่าผมเป็นคนเอเชียคนแรกที่ก้าวเข้ามา ณ ตรงนี้ ซึ่งผมรู้สึกดีมากที่สามารถทำให้คนรู้ถึงเทรนของเกาหลี ซึ่งหมายความว่าวัฒนธรรมเกาหลีดูโดดเด่นกว่าจีน-ณี่ปุ่นโดยสิ้นเชิง ซึ่งให้ให้ผู้กำกับ Park Chanwook เล็งเป็นความสามารถ ว่าผมสามารถทำตรงนี้ได้ดี (เรนยิ้ม)

When did you felt something being actualized about the dream of advancing to the stage of America which you had dreamt since long ago?
คุณเริ่มใฝ่ฝันที่จะเข้าไปยืนบทเวทีที่อเมริกาตั้งแต่เมื่อไหร่


Even if you may be chosen as Time?s 100 and meet the press or relevant persons in America, the advancement to America isn?t actualized right at the moment. The thing is, if there is many a chance and if somebody had set the table to eat, like senior Hwhang Jeongmin said (he smiles), you should eat it deliciously. But may I digest it nicely? That?s what I am afraid. In that sense, my personal biggest homework is language barrier. If I prepare myself well for English, I guess I might let you have great news through label sources that I have contact with by the time of next year. ?The time has passed by that Asian actors performed in action only in Hollywood,? said the persons concerned there. I heard them saying in their compliments they wanted Asian actors and actresses performing in melodrama, or furthermore in other genres. Of course, it won?t be easy for the flow to change at a swoop, but the marketability seems to have been being allowed for little by little.
แม้ว่าคุณจะถูกเลือกให้เป็น 1 ใน 100 คนของผู้ทรงอิทธิพลของโลก จากนิตยสารไทม์ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า ผมจะมีโอกาสที่จะเข้าไปยืนในตลาดของอเมริกาได้เลย ณ ตอนนี้ เหมือนฮวง จง หมิน เคยพูดไว้ว่า มีโต๊ะตัวหนึ่งว่างกับข้าวรอคุณอยู่ แล้วคุณเข้ามาเจอมัน และคุณก็กินมันอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนมันรอเราอยู่ซะอย่างงั้น (สำนวนอะไรอ่ะ แปลแล้วงงๆ เน้อ) และนั้นคือสิ่งที่ผมกลัว เพราะผมยังมีปัญหาอย่างมากในเรื่องของภาษา เพราะผมยังไม่แตกฉานในภาษาอังกฤษ ซึ่งถ้าผมมีโอกาสที่จะเตรียมตัวเรื่องของภาษา ผมก็จะสามารถให้ข้อมูล และข่าวสารเกี่ยวกับตัวเองได้มากกว่านี้ คนที่มาทาบทามจากนิตยสารไทม์ได้บอกผมว่า ปกตินิตยสารไทม์จะสนใจที่จะสัมภาษณ์แค่นักแสดงเอเชียที่ไปเล่นหนังของฮอลลีวู้ดเท่านั้น และผมได้ยินมาว่า ทางฮอลฯ กำลังต้องการนักแสดงในชายและหญิงที่ไปแสดงใน melodrama, or furthermore ( ละครเพลง, หรือหนังย้อนยุด) และแน่นอนว่าเป็นไปได้ยากที่จะเปลี่ยนความคิดของผู้บริโภคจากเดิมชอบนักแสดง และหนังจากฮอลฯ จะให้เปลี่ยนมาเป็น melodrama แต่ในปัจจุบัน ตลาดเอื้ออำนวยให้กับเรื่องแบบนี้ (?????)

At the party of the Time magazine, it became a topic that you met Jerry Bruckheimer.
ในงานปาร์ตี้ของไทม์ เรนได้เจอกัน Jerry Bruckheimer กลายเป็นเรื่องที่คนให้ความสนใจมาก

Rather, the person I sure hoped to meet in the party was George Lucas who was my idol since childhood. Luckily I saw him in the face, but couldn?t greet him due to a tremble. (He smiles.) In a liberal atmosphere of the spot, I shared greetings with Will Smith. And I meet a lot of America?s significant persons. By and by, I happened to be seat by seat with Jerry Bruckheimer. Actually, I didn?t know who he was at first. The conversation with him started like this: Where are you from? I am from Korea. What do you do? I am a singer and participate in a movie, too. What do you do then? As I couldn?t recognize him either, he was somewhat at a loss in his expression, ?Don?t I know you?? (He smiles.) To hear he was Jerry Bruckheimer, I felt honored, thinking he is a maker of many blockbuster films of Hollywood I like, such as . I introduced myself as ?Rain.? He looked pleased too, telling me he heard of me a lot. ?Are Orientals originally as big as you?? he said, ?You feel different, compared with my usual thinking of an oriental image only of Bruce Lee and Jackie Chan.? And he handed over his name card saying, ?Your physique and voice is sure great. I wish we may have any opportunity to have contact at any earliest.?

ในงานคนที่ผมคาดหวังว่าจะเจอมากที่สุดคือ George Lucas ซึ่งเป็นเสมืองไอดอลของผมมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งในงานเขาเจอเขา แต่ไม่สามารถเข้าถึงตัวเขาได้ เพราะในวันงานทีมีคนแยะแยะไปหมด (เรนยิ้ม) และ เขาได้มีโอกาสได้พูดคุยกับวิลสมิท และได้มีโอกาสเจอกันคนดังๆ ในอเมริกา คนแล้วคนเล่า ผมก็ได้กระเถิบที่นั่งตัวเองไปเรื่อยๆ และผมนั่งใกล้ Jerry Bruckheimer และผมก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร และการพูดคุยระหว่างผมกับ Jerry Bruckheimer ได้เริ่มต้นที่ ผมมาจากที่ไหน ซึ่งผมก็ตอบเขาว่า มาจากเกาหลี แล้วคุณทำอะไร ผมก็ตอบไปว่าเป็นนักร้อง-นักแสดง และผมทำอะไรนอกเหนือจากนี้อีกมั้ย ในตอนนั้นผมก็ยังจำไม่ได้ และนึกไม่ออกว่า Jerry Bruckheimer เป็นใคร แล้วผมก็คิดในใจว่าผมไม่รู้จักคุณน่ะ (เขายิ้ม) หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อของเขา ?Jerry Bruckheimer? มันทำให้ผมตื่นตัน และนึกนึกขึ้นมาได้ว่า เขาคือผู้ผลิตหนังของ blockbuster films หนังของฮอลฯ ที่ผมชอบ ในตอนนั้นผมเลยแนะนำชื่อของตัวเอง ?เรน? และผมก็สังเกตเห็นว่า Jerry Bruckheimer ยินดีได้รู้จักผม ซึ่งเขาก็บอกผมว่า ?ผมได้ยินเรื่องข่าวคราวของคุณมาหลายๆ เรื่องเหมือนกัน และนี่คุณเป็นตะวันออกเพียงๆ เลยเหรอ? ในความคิดของJerry Bruckheimer คือ ผมได้แตกต่างจากไอดอลที่เขามองเอาไว้ ซึ่งเดิม เป็น Bruce Lee and Jackie Chan ซึ่งแตกต่างมาก ณ ตอนนี้ Jerry Bruckheimer ได้มอบนำบัตรให้ผม และบอกผมว่าเสียงของผมดีมากกกก และเขาหวังว่าเราน่าจะมีโอกาสที่จะติดต่อกันอีกในเร็ววัน

In , you appear as the man who thinks that Lim Sujeong is a cyborg but is okay, and you too as kind of a psychopath who believes can steal other person?s personality or specialty. How closer do you think you are to the character?
คุณคิดว่าบทบาทของ Lim Sujeong ที่เล่นเป็น Cyborg และบทของคุณที่จะเล่นเป็นคนโรคจิตใครเล่นได้เหมือนกว่ากัน (งงอีกละ) คุณคิดว่าจะเข้าถึงบทบาทของตัวละครได้ยังไง

I might have felt myself up to par and somewhat deep in the character. But exchanging talk with the director, I feel below par at times. So I keep searching. There are times when the character the director thinks and mine are different. But he would listen attentively to my opinions. Pretending to be listening, which cuts he will actually use, I don?t know, though. (He smiles.) I am interpreting in my own way. Having been in previous three dramas in TV, I believed I had some kind of my own philosophy of acting. This time, much of it went to pieces. Like soybean paste, acting seems better as it is older and older. However hard I try, I cannot seem to beat the annual rings of a tree, or the wisdom of age. Accordingly, I feel much as hamed of being told the ?actor Jeong Jihun.? Even if not adding the words ?I did try very hard this time,? ?I?d like to be such and such an actor,? I?d like this work to be a long-remembered one. Meanwhile, I am at least as convinced as I can receive compliments of ?well-done.?

ผมเกือบจะรู้สึกว่าตัวเองเข้าถึงบทบาทแล้ว แต่พอได้พูดคุย และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้กำกับแล้ว ผมกลับรู้สึกว่า ผมยังเข้าไม่ถึงบทบาทของตัวละครนั้นเลยได้เลย ผมคงต้องค้นหาไปเรื่อยๆ และในเวลานั้นมุมมองของผม และผู้กำกับ มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง และผมรู้สึกว่า ในขณะที่ผู้กำกับได้เปิดใจรับฟังความคิดของผม เขาอาจไม่ได้ตั้งใจฟังผม(เรนยิ้ม) ผมแค่มองตัวละครตัวนั้นในแบบของเขา ซึ่งผมเองเคยมีโอกาสได้แสดงละครมาแล้วถึง 3 เรื่องดังนั้นผมคิดว่าตัวเองมีปรัชญาของนักแสดง (จะเหมือนจิตวิญญาณของนักแสดงมั้ยอ่ะ) (philosophy [N] ; หลักปรัชญาSyn. principles; ethics Related. หลักความจริงของชีวิต. )ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเหมือนกันกับถั่วเขียวที่เพาะเลี้ยงไว้ เมื่อเวลาผ่านไป ถั่วเขียวนั้นกลายเป็นถั่วงอก และงามขึ้นๆ ทุกวัน ซึ่งเปรียบได้กับตัวเลขของอายุที่เราไม่สามาถควบลคุมมันได้ แม้ว่าเราจะพยายามมากน้อยเพียงใดก็ตาม ผมรู้สึกละอาย เมื่อมีคนเรียกผมในฐานะนักแสดงว่าชอง จีฮุน แม้ว่าในเวลานี้ผมจะพยายามอย่างหนัก ผมจะเป็นให้เหมือนนักแสดง ซึ่งผมก็อยากเป็นเหมือนนักแสดงคนอื่นๆ ที่คนดูสามารถจำตัวตนของคนคนนั้นได้นานๆ ณ เวลาเดียวกันนั้น ผมยอมรับความคิดเห็นของคนอื่นๆ และจะทำให้ดีขึ้น (งงอ่ะ ถ้าแปลไม่ถูกก็ขออภัยด้วย เพราะมันหาประโยคที่เข้ากับต้นฉบับยากมาก)

What is your own philosophy of acting you have had?
แล้วปรัชญาของฉันแสดงที่คุณมีคืออะไร
Ashamed to say my philosophy of acting, yet if I looked at the script given, I just thought I should be that character myself and then tried hard. Therefore, each chance I got, I would jot them down on the memo, what the character?s peculiarity is, what habits he might have, his way of talking, his style of dressing, and such forth. This time is different. Because he is a psychopath and sometimes comes to senses like a normal person. And he is very mild and good-natured. If others don?t understand them, they have their own world. They are a little distant from the fixed ideas with which people look at a psychopath.
ผมอาย(มันยากนะ)ที่จะตอบว่าผมมีปรัชญาของนักแสดงมากแค่ไหน ซึ่งผมได้พยายามอย่างสูงที่จะเข้าให้ถึงบทบาทนั้น เมื่อผมได้รับทบาท ผมจะจำบทบาทนั้นในเมโมของผม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแต่งตัว นิสัย การพูดการจา แต่ ณ ตอนนี้มันแตกต่างมากนะ เพราะบทนี้ผมแสดงเป็นบทของโรคจิต เพราะบางที่เราเห็นเขาดีเหมือนคนปกติ อ้อมน้อม ดีไปหมด แต่ถ้าใครที่ไม่เข้าใจ ก็ไม่สามารถที่จะรู้ได้ว่าคนๆนี้มีโลกส่วนตัวของเขา ซึ่งคนๆนี้ได้แตกต่างจากคนโรคจิตทั่วไปที่เราเคยเข้าใจ

Which scenes, not film titles, do you think are the scenes you?d choose, in the films directed by Park Chanwook yet?
คุณคิดว่า.........(แปลไม่ถูกค่ะ)

There are two that occur. (He smiles.) In , senior Shin Hagyun was going home. Because of a certain device senior Song Gangho set up, he got electrified and fell on the ground while opening the door, and flopped along. The scene might have been just gone by, but I remember I laughed for a while. Such a strange scene of emotion occurred to me. In , out of confinement, Choe Minsik showed a long action scene in a horizontal long take, at which I was really amazed. I know because I practiced exercise. Such a long take is not easy either physically or emotionally. I was greatly amazed.
มีเหตุการณ์เกิดขึ้น 2 เหตุการณ์ เหตุการณ์แรกคือ senior Shin Hagyun จะต้องกลับบ้านไป ในซีนๆ นั้นที่จัดโดย senior Song Gangho ซึ่งทำให้ senior Shin Hagyun ถูกไฟดูดจนตกลงมา (หาประโยคมาแปลไม่ได้) เขาจำซีนนั้นได้ดี เพราะเขาหัวเราะในตอนที่เกิดเหตุการณ์ณ์นั้นขึ้น มันเป็นซีนที่แปลกมาสำหรับเขา อีกคนคือ Choe Minsik เขาโชว์บทเอ็คชั่นที่มีระยะยาวมาก ซึ่งทำให้ผมประหลาดใจเอามากๆ แม้ว่าผมจะออกกำลังกายอยู่เป็นประจำ แต่ผมก็มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะแสดงซีนแอ็คชั่นยาวๆ ได้มากขนาดนี้

In this movie, do you have a desire to be remembered as such scenes?
ในหนังเรื่องนี้ เรนจดจำฉากไหนมากที่สุด

Everybody might have such desire. But there is the continuity that the director wants to draw along. So there if one has his own greed, things will go astray. Certainly, there are good scenes for me this time. So, each scene each cut, I shall try harder to be left in people?s memory. At times if what the director thinks is different from mine, I feel I was overdoing myself. In so doing, I have been adapting myself. The more I do acting, the harder it seems to be.

ทุกๆ คนมักจะชอบซีนใดซีนหนึ่งในเรื่อง แต่ในการเลือกฉากจะเป็นหน้าที่ และความต้องการของผู้กำกับที่จะเลือกว่าจะเอาซีนไหน และตัดต่อออกมา ทุกซีนเป็นซีนที่ดีสำหรับผม เพราะฉะนั้นผมจึงต้องพยายามอย่างที่สุด ที่จะเก็บทุกๆ ฉากไว้ในคสวามทรงจำของคนดู แต่บางครั้งความคิดของผม และผู้กำกับจะต่างกัน ซึ่งบางทีมันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองทำเกินหน้าที่ไปหรือปล่าว ดังนั้นผมจึงต้องพยายามปรับตัวเอง ให้เข้ากับบทบาทให้ได้มากที่สุด

This time too, is there an odd humor that is hard to be differentiated between if one should laugh or if one should cry?
มันมีคน 2 แบบ ที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง คนหนึ่งดูแล้วอาจจะหัวเราะ อีกคนหนึ่งดูแล้วอาจจะร้องไห้ ในหนังเรื่องนี้จะมี เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมั้ย?

Yes. It is an intriguing scene. However, it goes very indifferently. There are times of very difficult acting in which you shouldn?t make them either laugh or cry. At first, I was sometimes at a loss, but compiled, it was more often a better answer. In this movie too, the color of the director?s seems to be very clear.
ใช่ มันเป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก แต่ทุกอย่างมันจะเป็นไปด้วยตัวของมันเอง มันเป็นอะไรที่ยากมาก ที่จะแสดงให้คนไม่หัวเราะ หรือไม่ร้องไห้ ในตอนแรกผมยังค้นหาบทบาทของตัวละครไม่เจอ เมื่อผมได้พยายามแล้ว ก็ได้คำตอบหลายอย่างเลยที่เดียว ประกอบกับผู้กำกับได้ให้ความกระจ่างซึ่งทำให้ผมเข้าใจในบทบาทนั้นมากขึ้น

Despite that, are you getting adapted to the movie called ?romantic comedy??
คุณเป็นคนให้คนอื่นๆ เรียกภาพยนต์เรื่องนี้เป็นภาพยนต์แนว romantic comedy .ใช่มั้ย (งงอีกล่ะ...)

In fact, I have little comprehension yet. (He smiles.) Once, I asked of the director, ?How should I answer them to the question of this film?s genre?? He said, ?How about calling it kind of romantic comedy?? The other staff members have all thought that way yet. The movie is interesting. Not that I do well, but that if I look at the good assistant actors and actresses like senior Oh Dalsu, just their mere remark of words makes us laugh and my partner Lim Sugeong is looking fun and cute. Each of the characters is positive and sure very fresh.
จริงๆ แล้ว ผมมีความเข้าใจไม่มากนัก แต่พอผมถูกผู้กำกับถามว่า ผมจะต้องตอบโจทย์นี้ได้ยังไง กับผู้สึกข่าว ผู้กำกับก็บอกผมว่าจะดีมั้ยถ้าเราจะเรียกมันว่าเป็นภาพยนต์แนวโรแมนติคอมมาดี้ แต่ยังไม่มีคนอื่นๆ เห็นด้วยกับเราสักเท่าไหร่ หนังเรื่อนี้น่าสนใจมาก ไม่ใช้เพราะว่าผมเป็นคนเล่น แต่เป็นเพราะว่ามีนักแสดงประกอบชาย และหญิงที่ดีเยี่ยมอย่าง Oh Dalsu ที่ทำให้คนดูหัวเราะ และพารเนอร์ของผม Lim Sugeong เขาตลก และน่ารักเข้ากันดี ตัวละครพวกนี้เป็นตัวละครที่ดี เพราะเขาแสดงอย่างเป็นธรรมชาติมากที่เดียว

In this coming movie, I was told you hairdo may be like a container for boiled rice? which looks amazing.
เมื่อหนังเรื่องนี้เข้า จะมีคนเรียกผมทรงๆ นี้ของคุณว่าผมทรงกะลาครอบนะ อันนี้ดูน่าสนใจมาก (อันนี้ก็แปลให้เข้ากับรูปการณ์นะ ไม่ได้แปลตรงเปะๆ)

I?ve given up on myself. (He smiles.) I am devoted to the movie. I want to be out of the previous person Rain who I was and to be only into that given character. I do acting because I really like it. After the movie, I think I might find myself more matured. If I recall my days of debut, I never thought I would come this high up here. On those days, I merely imagined I wished I were to get any single award, regardless of first prize, encouragement award, or just any whatsoever. (He smiles.) Now that I?ve completed all those and am in front of a bigger one, I?ve gotten fearfulness about how to get along at the corner of mind, too. The director said, ?Isn?t it marvelous for us to meet on each different path from other?? If one thinks he or she is up to somewhere, there is another one up there to go each time. Hoping there awaits us a good result ahead, I am positive things will turn out better.

เขาได้เสียสละเป็นอย่างมากกับหนังเรื่องนี้โดยการทำผมทรงนี้(เขายิ้ม) ผมพยายามที่จะหลุดจากภาพของความเป็นเรน ซึ่งผมอยากที่จะหลุดจะกรอบเดิมๆที่ถูกว่างไว้ เพราะผมรับเล่นเรื่องนี้ เพราะชอบมัน และหนังจากที่แสดงแล้วผมหวังว่าผมจะค้นพบตัวเองที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่านี้ ถ้าเกิดว่าย้อนกลับไปเมื่อก่อน ผมไม่เคยคิดว่าผมจะขึ้นมายังจุดสูงสุดนี้ได้ ณ วันนั้นผมแค่คาดหวังว่าสักวันหนึ่งผมจะได้รางวัลอะไรสักอย่าง รางวัลอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้ผมก็ทำทุกอย่างด้วยดี และกำลังเผชิญหนึ่งกับสิ่งใหญ่ๆ ผมรู้สึกกลัวว่า ผมจะอยู่จะตรงจุดนี้ได้นานแค่ไหน (ผู้กำกับพูด) มันไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดเลยที่สักวันหนึ่ง เขาหรือเธอ เมื่อไปถึงณ จุดๆ หนึ่งแล้ว มันจะจบตรงแค่ตรงนั้นนั้น แต่เราจะต้องหวังว่า มันจะเกิดสิ่งดีๆ กับเรา และมันจะต้องดีขึ้นเรื่อยๆ.

อันยองยามค่ำ..มากๆ แย้ว

เพ่ยุ้ย..ระวังงานล้มทับนะเพ่...เป็นห่วงอ่ะ

หญิงอ้อยย..คิดถึงเน้อเพื่อน..

ไอนกฮุก..หล่อนจะย้ายไปเกาหลีแล้วเหรอ..ไปตามหารักแท้ป่าวแก...ระวังเจอจับไปขายนะโว้ย..

น้องนุ๊ก.คิดฮอดจ้า

คุง nena /คุงพร/และทุกท่านอันอยงค่า

น้อง nook
ดูหลายสำนักข่าวแล้วทำไมไม่มี ซองเฮเคียว กับ จวนจีฮุนเลย 2 ทั้งคนนี้ก็เป็นนางเอกของ ชาแตฮุน ...
เข้ามาแอบอ่านบ่อย ๆ พอจะทราบเลยมาตอบนะ..ถ้าจำไม่ผิด เฮเคียว ไปถ่าย อัลบั้มภาพที่ยุโรป ที่จะออกปลายปีนี้ค่ะ ไปประมาณปลายเดือนพค. น่าจะกลับตอนกลางเดือนนี้...

ต่อจากรูปที่ 610

เอ้..ตี๋เถิกจ๋าใจเย็นๆ นะจ้ะ ขอเวลา 2 เดือนแล้วค่อยแต่งงานกันรุว่าเรือนหอพร้อมแย้ว..เข้าใจ...เถิกนี่ใจร้อนจีๆ

คุงjeann เราก็ได้ข่าวมาเหมือนกันว่าเฮเคียยวไปยุโรป...อิอิ..อดเห็นคู่นี้เจอกัลลเลย

ไปก่อนนะคร๊า

อันยองยามเช้าค่าทุกท่าน..ยังมะมีใครตื่นอีกเหรอเนี่ย...

อิอิ..เอามาฝากค่า..อ่านแล้วจะเห็นถึงความน่ารัก+ตรงไปตรงมาของ ตี๋เถิกของเราอิอิ

Credit: 최강레인 @ fanrain// baidu.com // jinlees@soompi
Kr to Ch: lovebi_rain
Ch to Eng: Rayndrop/soompi
Eng to Thai :Ririn

[The Beginning]

จีฮุนปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับร้องเพลง I do
สิ่งที่ฉันเป็นกังวลมากที่สุดคือเขาผอมลงไปมากระหว่างการถ่ายละครเป็น Bokgu นั้นมลายหายไปในทันที
เขาดูมีน้ำหนักเพิ่มขึ้น และไหล่กว้างที่ไม่ใช่ว่าจะมีกันได้ทุกคนนั้น ดูกว้างขึ้นอีกในตอนนี้
จีฮุนที่ฉันคลั่งไคล้มีไหล่กว้างและกล้ามเนื้อมากขึ้น

นี่เขาตั้งใจจะทำให้เราขาดใจตายกันไปเลยรึไงกันนะ เขาดูเซ็กซี่ขึ้นมาก และสเน่ห์ของเขาแทบจะฆ่ากันเลยทีเดียว

ใบหน้าและรูปร่างนั้นมันช่างน่าหลงใหล เพราะเขาดูเหมือนตุ๊กตา เหมือนรูปปั้น จนฉันอดใจที่จะเอื้อมมือออกไปสัมผัสไม่ได้ (ไม่ได้โรคจิตนะ)
ฉันรู้สึกเหมือนจะหยุดหายใจ เหมือนจะเป็นลมซะให้ได้
รู้สึกดีใจที่ตอนนี้จีฮุนมีเนื้อมีหนังมากขึ้น


[Chatting]
ดูเหมือนว่าจีฮุนของเราจะเตรียมตัวมาอย่างดี
เขาอยากจะพูดในสิ่งที่เขาไม่สามารถพูดได้มาก่อนเพราะบรรดาสื่อมวลชนและช่างกล้อง
เขาบอกว่า ?มีแค่เราเท่านั้น และเราจะมีเวลาดีๆด้วยกันในวันนี้? เน้นชัดคำว่า?มีแค่เรา? ซึ่งเขาไม่เคยแหย่เล่นแบบนี้มาก่อน
เฮ้อ..ใครที่ไม่เคยเจอมาก่อนก็คงจะไม่เข้าใจหรอก เขาดูน่ารักมากทีเดียว

คิม แจ ดอง เป็นแขกรับเชิญ ส่วนตัวแล้วฉันชอบคิม แจ ดอง มาก ฉันจึงดีใจมาก เขายังน่าประทับใจเหมือนเดิมและสามารถที่จะสร้างบรรยากาศให้เป็นกันเองได้ดี

แจ ดอง กับจีฮุนนั่งข้างๆกันบนเก้าอี้ตัวสูง แถมยังชอบจับขาจีฮุนอยู่เรื่อยๆทำเอาทุกๆคนเริ่มตะโกนว่าพวกเราอิจฉา
?อิจฉาล่ะสิ?? คิม แจ ดอง ผู้ไม่เคยปล่อยรายละเอียดให้หลุดมือไปถาม ? จริงๆแล้วเราทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันแบบนี้แหละ? เขาเริ่มปลุกกระแสตั้งแต่เริ่มเลยดูสิ
(ไม่หวังถึงขาอ่อนเขาหรอก แค่ก้าวเข้าไปอยู่ในเงาเขาฉันก็มีความสุขแล้วล่ะ แจ ดอง)
พวกเขาเริ่มคุยกัน แจ ดองขอให้จีฮุนเล่าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังเวที จีฮุนเล่าว่า ตอนที่เขาอยู่ที่ฮ่องกง เขาพักที่โรงแรมซึ่งมีสระน้ำอยู่ชั้นดาดฟ้าซึ่งสงวนไว้พิเศษสำหรับเขาโดยเฉพาะ ระหว่างนั้น เขากับแดนเซอร์ผู้ชายก็ว่ายน้ำและดื่มกัน และทุกคนก็เริ่มมึนๆกันบ้างแล้ว แดนเซอร์คนหนึ่งก็เสนอให้เปลือยกายว่ายน้ำด้วยกัน ตอนนั้นที่นั่นก็บ้ากันน่าดู จีฮุนรีบโบกมือปฏิเสธและอธิบายว่าเฉพาะแดนเซอร์เท่านั้นที่เปลือยกายนะครับ
? ยอมรับมาซะดีๆเถอะน่า? พวกเราพากันตะโกน
? ทุกคนก็รู้ว่าผมพูดจริงใช่ไหม ? จีฮุนถาม ? ผมไว้ใจได้นะ?
แฟนๆทุกคนเริ่มคลั่งเพราะหัวข้อไม่เหมาะกับเด็กอายุตั้งแต่ 19 ปีลงไป ตอนนี้ก็เลยโกลาหลกันใหญ่
แจ ดอง เป็นพวกที่ไม่ปล่อยให้หัวข้อแบบนั้นผ่านไปแบบง่ายๆ เขาหัวเราะจนท้องแข็งแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
แจ ดองเริ่มถามต่อ ?จริงแล้วคุณเฉพาะเจาะจงหรือเปล่าว่าจริงเฉพาะตรงไหน??
จีฮุนตอบกลับไปอย่างฉลาดว่าเขากลัวปาปารัซซี่ เพราะปาปารัซซี่ที่ฮ่องกงนั้นมีเยอะมากๆ
แต่แดนเซอร์คนนั้นก็ไม่ได้ว่ายน้ำแบบนั้นนานนักเพราะมีทีมงานผู้หญิงเข้ามา
จีฮุนบอกว่าเค้าคิดอยู่ตลอดเวลาอาจจะมีคนเข้ามาเลยไม่ได้ร่วมวงด้วย



[Jihoon brand rice dumplings]

ช่วงแรกของงานนั้นเป็นกิจกรรมให้จีฮุนทำกับข้าว เมื่อโต๊ะถูกยกเข้ามา ทั้งคู่ก็เตรียมพร้อมแล้วตอนที่แฟนๆที่นั่งตรงหัวมุมของเวทีตะโกนว่าพวกเขามองไม่เห็น หลังจากที่ได้ยิน ทั้งคู่ก็ช่วยกันย้ายโต๊ะออกมาด้านหน้า เขาน่ารักอะไรอย่างนี้

มีเครื่องปรุงมากมายอยู่บนโต๊ะ จีฮุนค่อยๆใส่สาหร่ายลงในข้าวทีละนิด สักพักก็หมดความอดทนเลยเททั้งหมดลงไปเลย งาก็เหมือนกัน เขาเทมันลงไปหมดในทีเดียว รวมไปถึงแครอทหั่นแล้ว เครื่องปรุง ไข่และส่วนผสมอื่นๆ แล้วก็บ่นว่าข้าวมันเยอะเกินไป และก็เบะปากแบบน่ารัก ตอนนี้ดูไม่ออกเลยว่าจริงๆแล้วกำลังคลุกข้าวหรือซักผ้ากันแน่ สุดท้ายแจ ดองก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ทำหน้าไม่ค่อยไว้ใจในรสชาติของอาหาร

จีฮุนรีบแก้ตัวว่าข้าวจะรสชาติดีขึ้นถ้าใส่เครื่องปรุงมากขึ้น แล้วเขาก็ยิ้มเหมือนตอนเล่นเป็นซางดู
เฮ้อ...เราจะทำยังไงกับผู้ชายคนนี้ดีนะ
จีฮุนบอกว่าเขากำลังทำข้าวปั้น ?ข้าวมันเยอะเกินไปนะเนี่ย? แล้วก็บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุด
เมื่อได้ยินแบบนั้น แจ ดองก็ไม่สามารถอยู่เฉยได้
? ผมได้ยินมาว่คุณเป็นคนเตรียมของเองไม่ใช่เหรอ คงต้องโทษตัวเองละทีนี้?
แต่ระหว่างการทำ จีฮุนก็ยังคงบ่นเรื่องข้าวมันเยอะไปอยู่เรื่อยๆ
น่ารักจริงๆเล้ย

ส่วนตัวแล้วอยากให้จีฮุนคลุกข้าวโดยไม่ต้องใส่ถุงมือ อยากตะโกนบอกดังๆแต่ทำไม่ได้
จีฮุนของเราทำเหมือนว่าการทำข้าวปั้นนี่มันยากเย็นเสียเหลือเกิน หลังจากที่ม้วนได้สักสามสี่อันแล้ว เขาก็ม้วนที่เหลือทั้งหมดเป็นก้อนใหญ่ ซึ่งใหญ่เป็นสามเท่าของอันแรก จนแจ ดองต้องถามว่า ?นี่มันข้าวปั้นหรือหัวคนกันแน่?

แฟนๆแถวหน้าถูกเรียกออกไปชิม ฉันอิจฉาแทบตาย แฟนๆสาวๆข้างหน้าอิจฉาจนเก็บอาการไม่อยู่ตะโกนออกไปว่า ?ตอนกลางคืนเดินระวังไว้ด้วยนะ? (จริงๆแล้วฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน)
จีฮุนตอบกลับไปว่า ?เดี๋ยวนะ ถ้าต่อไปในอนาคตผมมีแฟนจะเป็นยังไงเนี่ย จะทำกับแฟนผมแบบนี้หรือเปล่า?
เพราะไม่มีกล้องคอยจับตาอยู่ จีฮุนเลยสามารถที่จะพูดอะไรแบบนี่ได้

แน่นอน แจ ดอง ไม่ได้ปล่อยให้โอกาสแบบนี้หลุดมือไป เขาพาแฟนคนนั้นไปชิมข้าวปั้นบนเวที เธอบอกกับจีฮุนว่าอยากให้เขาแข็งแรงอย่างนี้ตลอดไป ส่วนมากความกังวลของแฟนๆรุ่นใหญ่ก็มักจะไม่พ้นเรื่องสุขภาพของเขา
?ครับ ผมจะแข็งแรง และจะพยายามทำให้ดีที่สุด? จีฮุนตอบ ก็คำพูดแบบนี้แหละที่ทำให้เราอดรักเขามากขึ้นไม่ได้ และแน่นอนของความแน่นอนเลย จีฮุนต้องแข็งแรง ถ้าเขาไม่สบายอาจมีบรรดาพี่สาวอีกหลายคนเป็นลมตามไปด้วยใครจะรู้


[5-words talk] คำถาม 5 ข้อ

1. 비밀한가지, A secret (ความลับ)
2. 잘때입는옷, Clothes that you wear to sleep (ชุดที่ใส่นอน)
3. 야한영화봐? Do you watch wild movies (เคยดูหนังโป๊หรือเปล่า)
4. 구름만생각, Do you think of the Clouds (คุณคิดถึงคลาวด์บ้างหรือเปล่า)
5. 누나팬어때? What do you think of noona (older-sister) fans? (คุณคิดยังไงกับแฟนที่อายุมากกว่า)


[Rayndrop: What has dancing got to do with porn movies, Jihoon? ]
แน่นอน ฉันจำตอนที่ถามเรื่องหนังโป๊ได้
?ผมก็เป็นผู้ชายนะ?
?เมือตอนยังวัยรุ่น เพราะผมอยู่กับพวกเต้นตลอดเลยได้ดูบ่อยๆ ?(ขณะที่ทุกคนพากันคิดว่าเขาจะตอบว่าไม่เคยดู เขากับทำให้ทุกๆคนช๊อกไปเลย)

ผู้ชายคนนี้มีวิธีการตอบที่ฉลาดจริงๆ เขาบอกกันว่าแถวๆที่ๆจีฮุนอยู่เมื่อตอนเด็กๆนั้นไม่มีหนังแบบนี้ให้เด็กอายุต่ำกว่าเกณฑ์ยืม เขาก็ไม่กล้าที่จะลองด้วยเพราะมันน่าอายมาก ดังนั้นเลยไม่เคยยืมมาดูเอง

?เรื่องไหนที่ประทับใจมากที่สุด? แจ ดอง ถาม
จีฮุนลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า ?อันที่ดูมันไม่มีชื่อเรื่องครับ?

ทั้งฮอล์ลเริ่มฮือฮาอีกครั้ง จีฮุนของเราเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอกเลย
แจ ดองหัวเราะ ?ความจริงคือ เรื่องที่ดีที่สุดคืออันที่ไม่มีชื่อ?
จีฮุนก้มหัวยอมรับว่าเห็นด้วย
สำหรับเสื้อที่ใส่นอน จีฮุนบอกว่าเขาใส่ชุดชั้นในนอน มีคำถามตลกๆจากคนดูว่า ?แล้วใส่ชิ้นบนหรือชิ้นล่าง? จีฮุนอึ้งไปพักหนึ่ง
?อะไรคือ ชิ้นบนหรือชิ้นล่าง? แจ ดอง ถามแล้วก็ถามกลับไปว่า ?เอ๊ะ นี่คัพบีไม่ใช่เหรอ?
เพราะแจ ดองทีเดียว งานวันนี้เลยสนุกและหัวเราะกันตลอดวัน

หุหุ เคยดูหนังโป๊ด้วย เปงลูกผู้ชายจิงๆเลย อิอิ มีหาว่า บิเราใส่คับบี ไม่ใช่สักกะหน่อย คีบซี ตั้งหาก อิอิ อ่าล้อเล่นน๊า ออกจะแมน น่ารัก โอ้ย ไม่ไหวเลย ดีไปซะทุกอย่าง อิอิ ขอบคุณพี่เอ้ นะค่ะ เอาข่าวดีๆมาให้อ่านกันค่ะ น่ารักที่สุดเลยค่ะ

หวัดดีจ้าเฟิน..มะได้เจอกันนานเลย..ไปยังอ่า

มะรุว่ามีใครมาแปะยังนะ เอามาฝากจ้า..โหลดแล้วอ่ะแต่ยังมะได้เปิดดู...คาดว่าภาพชัดนะ


File name: 060602_kbs_news_8am
File Size: 6MB
credits: benamoo/rainhk/jinlees@soompi/ayu@sexybi

http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=AFA4025D4BB2DA87
or
http://www.sendspace.com/file/gay022

อีกอันนะคร๊า...

File name: 060602 YTN Star News_at Chae Tae Hyuns wedding.
File size: 3MB
credits: Rgal@soompi/ayu@sexybi.

http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=B624CF9D013447A0
or
http://www.sendspace.com/file/7jf4cg