ตอน 10
แผนของจางประสบผลสำเร็จ Sun นั้นแต่เดิมส่งคนมาจะฆ่ารัชทายาท แต่แล้วตนเองกลับส่งกำลังสบทบบุกเข้ามาทำทีเป็นมาช่วยรัชทายาท และพาตัวกลับเข้าวังโดยปลอดภัย ทั้งนี้เพราะเกรงว่าหากลงมือขณะนี้ประชาชนจะกระด้างกระเดื่อง เนื่องจากมีข่าวลือหนาหูเรื่องยึดอำนาจ
รัชทายาทเข้าเฝ้ากษัตริย์และถามเกี่ยวกับสร้อยที่มีเลข 4 ด้านหลัง กษัตริย์ยอมรับว่ามีโอรสองค์ที่ 4 จริง พยายามตามหาตัวมานานแต่หาไม่พบ และถามรัชทายาทว่าได้สร้อยมาอย่างไร รัชทายาทว่าสร้อยโดนสับเปลี่ยนตอนต่อสู้กับทหารฝ่ายตรงข้าม จึงเข้าใจว่าเจ้าชายองค์ที่ 4 คงอยู่ในมือฝ่ายนั้นแล้ว และคาดว่าคงโดนฆ่าแล้ว กษัตริย์เศร้าใจมากและว่าเป็นกรรมเก่าของตนเองที่ทำให้ลูกชายต้องมาตายอีกคน
จางเตรียมการรักษากษัตริย์ตามที่ได้ศึกษามา จนอาการดีขึ้น จึงออกเดินทางกลับไปยังแคว้น Silla ระหว่างทางพบชาวบ้านป่วย จึงเสียเวลาหยุดช่วยเหลือ
ทางเจ้าหญิงยังคงรอคอยจางด้วยความหวังที่วัด เจ้าหญิงซ้อมยิงธนูวันละหนึ่งดอก และว่าจะรอจนกว่าลูกธนูจะหมดกล่อง องครักษ์มาแจ้งว่ามีชายผู้หนึ่งมาขอพบ เจ้าหญิงดีใจมากเพราะคิดว่าเป็นจาง แต่แล้วต้องผิดหวังเพราะเป็น Giru เจ้าหญิงถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความน้อยใจที่จางยังไม่มาตามนัด
จางรีบเดินทางมาหาเจ้าหญิงที่วัด ในจังหวะเดียวกันเจ้าหญิงก็ไปที่กระท่อมของจาง เพื่อจะคุยให้รู้เรื่อง ทั้งสองคลาดไม่ได้พบกัน จางจึงเขียนจดหมายสารภาพรักให้กับเจ้าหญิง โดยเหน็บไว้ที่ประตูที่พักเจ้าหญิงในวัด เนื้อความบอกว่าเขารู้ใจตนเองแล้วว่าจิตใจตรงกับเจ้าหญิง
วันรุ่งขึ้น Giru ซึ่งเขียนจดหมายสารภาพรักมาให้เจ้าหญิงเช่นกัน เดินทางมาที่วัดและพบจดหมายของจางอยู่ที่ประตู จึงหยิบมาอ่าน จึงได้รู้ว่าเจ้าหญิงมีชายคนรักอยู่แล้ว Giru แค้นใจมากขย้ำจดหมายของจางทิ้ง และได้แต่สงสัยว่าชายผู้นั้นเป็นใคร Giru คิดว่าหากไม่ใช่เขา ชายอื่นอย่าได้หวังจะครอบครองเจ้าหญิง
จางเดินทางกลับมาถึงสำนัก ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น ทุกคนชื่นชมที่เขาทำงานสำเร็จลุล่วง Mokrasu แต่งตั้งให้จางเป็นนายช่างของสำนัก Daehaksa และให้ Giru คอยเป็นพี่เลี้ยงให้จาง
ระหว่างที่ชาวสำนักกำลังเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ให้จางอยู่นั้น Mojin (หญิงอาวุโสของสำนัก) ก็เข้ามาพร้อมทั้งภาพวาดของจางที่ชาวบ้านติดประกาศไว้ ความจึงปรากฏว่าระหว่างเดินทางกลับ จางได้ช่วยรักษาชาว Silla ที่ป่วยหนัก Mokrasu สอบสวนจาง เนื่องจากเป็นความผิดตามกฎสำนักที่ไปช่วยคนต่างแคว้น จางค้านว่าคนต่างแคว้นก็เป็นคนเหมือนกันและช่วยชีวิตคนสำคัญกว่า เขาไม่อาจยอมรับกฎเกณฑ์เช่นนี้ได้ Mokrasu ให้จางยืนสำนึกผิด และว่าหากรับไม่ได้ก็อยู่ที่นี่ไม่ได้
เจ้าหญิงยังคงรอคอยจางด้วยความหวังที่ริบหรี่ นางเดินจงกรมที่วัดจนหมดแรง คนของ Giru ซึ่งได้รับคำสั่งให้เฝ้าสอดแนมคอยดูว่าใครเป็นชายคนรักของเจ้าหญิงไปรายงาน Giru เขารุดมาที่วัดและอุ้มเจ้าหญิงที่ล้มลงหมดแรงเข้าไปพยาบาล และสั่งลูกน้องให้ไปคาดคั้นความจริงเรื่องชายคนรักเจ้าหญิงจากหญิงรับใช้ หญิงรับใช้เผลอบอกไปว่ามีจริงและเจ้าหญิงเรียกชายผู้นั้นว่าซอดอง
Giru ได้รับจดหมายจาก Kim Sa Huem ผู้พ่อแจ้งว่าคนรักเจ้าหญิงนั้นเป็นผู้ที่รักษาโรคได้ ทำให้ Giru รู้ว่าที่แท้ซอดองของเจ้าหญิงก็คือจางนั่นเอง
จางยืนสำนึกผิดอยู่จนถึงเช้า Mokrasu กลับมาถามว่าจางจะยอมรับกฎสำนักหรือไม่ จางยังยืนยันหลักการของเขา Mokrasu จึงเอ่ยปากให้จางออกจากสำนักและให้กลับไปแคว้น Baekjae เพื่อช่วยงานรัชทายาท จางปฏิเสธและขอร้องจนในที่สุด Mokrasu ใจอ่อน
เจ้าหญิงซันวาตัดใจยอมกลับวัง และล้มเลิกการรอคอยจาง โดยคิดว่าจางคงตัดสินใจปฏิเสธไมตรี เจ้าหญิงคิดจะทิ้งตลับขี้ผึ้งทาปากที่จางเคยมอบให้ไว้ที่วัด นางกำลังจะเดินไปขึ้นรถม้าจากไป แต่แล้วเกิดเปลี่ยนใจย้อนกลับมาเอาตลับขี้ผึ้งติดตัวไปด้วย ขณะกำลังเดินกลับไปที่รถม้า จางก็ปรากฏกายขึ้นด้วยสีหน้าซีดเซียวเนื่องจากอดนอน โดนยืนลงโทษทั้งคืน จางกล่าวเพียงว่า ?ต้องให้ท่านรอนานแล้ว? เจ้าหญิงนิ่งไปชั่วขณะ แล้วโผเข้ากอดจางทั้งน้ำตาด้วยความดีใจ ทั้งคู่ยืนตระกองกอดกัน Giru แอบมองด้วยสายตาริษยา