kimtaehee 157
คิมแตฮี นางร้ายหน้าสวย
ได้รับการพูดถึงไม่น้อยเลยทีเดียวสำหรับ ?คิมแตฮี? นางร้ายหน้าสวยที่เราคุ้นหน้าคุ้นตาดีจากซีรีส์ ?Stairways To Heaven ( ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า )? ต่อด้วยผลงานที่เพิ่งลาจอไปกับซีรีส์ ?Love Story In Harvard? ที่เธอเปลี่ยนแนวมารับเป็นนางเอกเรื่องแรก และใครที่ได้ชมซีรีส์เรื่องนี้เป็นอันต้องหลงรักเธอหมดจิตหมดใจแน่นอน !!
ความรู้สึกที่ได้แสดงคู่กับ ?คิมแรวอน? ?
เราเข้ากันได้ดีมาก เวลาเข้าฉากด้วยกันเขาจะช่วยซัพพอร์ต ทำให้ฉันแสดงได้ง่ายขึ้น ฉันเองก็เป็นแฟนของเขามาตั้งแต่ดูละครเรื่อง ?รักเหมียวๆ ขอเกี่ยวหัวใจ? แล้ว พอรู้ว่าจะได้เล่นละครคู่กับเขาเลยดีใจมาก ดูในละครคงนึกว่าเขาเป็นคนสบายๆ ขี้เล่น ใช่มั้ย ความจริงเขาเป็นคนจริงจังกับการทำงานมากนะ ทุ่มเทเต็มร้อยเสมอ ฉันอายุมากกว่าก็จริง แต่ถ้านับประสบการณ์ในวงการแล้วต้องถือว่าเขาเป็นรุ่นพี่ค่ะ เห็นการทำงานของเขาแล้วทำให้ฉันได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นอีกหลายอย่างค่ะ
ในสายตาของคุณ ?ซูอิน? บทที่คุณได้รับ เป็นคนแบบไหน?
เธอเป็นนักศึกษาแพทย์จนๆ ชาวเกาหลีที่เรียนอยู่ในอเมริกา เพื่อหาค่าครองชีพและค่าเล่าเรียนเธอจึงต้องทำงานอย่างหนัก แต่เธอก็อดทนเพื่อทำความฝันให้เป็นจริง เธอเป็นผู้หญิงที่มีความมุ่งมั่นสูง เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว และมองไปข้างหน้าเสมอค่ะ ถึงแม้ภายนอกจะดูแข็งๆ ไปบ้าง แต่โดยเนื้อแท้แล้วเธอมีความจริงใจให้กับทุกคน เป็นบุคลิกที่คล้ายกับตัวฉันเหมือนกันนะ ฉันถึงได้อยากรับบทนี้ไงค่ะ
มีฉากจูบกับ ?คิมแรวอน? เยอะทีเดียว โดยเฉพาะฉาก ?ทัชดาวน์คิส? ฮือฮามากเลย?
มันเป็นไอเดียที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันของผู้กำกับฯ ค่ะ ตอนที่กำลังถ่ายฉากนั้นอยู่ๆ เขาก็ตะโกนบอกว่า ?ทัชดาวน์คิส? มันเป็นจูบแรกของซูอินกับฮอนวูด้วยนะ
ได้ยินว่าคุณสำเร็จการศึกษาเมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว?
ใช้เวลาถึง 6 ปีกว่าจะเรียนจบ ตอนที่จะเข้าวงการฉันก็กังวลอยู่เหมือนกัน กลัวว่ามันจะส่งผลกระทบกับการเรียน เมื่อสามารถเรียนจบได้ก็โล่งอกค่ะ ในเทอมสุดท้ายฉันพักงานแสดงทั้งหมดเพื่อทุ่มเทให้กับการเรียน ลำบากน่าดูเพราะไม่เคยเข้าเรียนอย่างเต็มที่มาก่อนหลังจากเข้าวงการ โชคดีที่มีเพื่อนๆ และรุ่นน้องคอยช่วยเหลือ แต่บางคนก็มาขอลายเซ็นเป็นค่าตอบแทนด้วยนะ ( หัวเราะ ) ฉันรู้สึกว่าชีวิตนักศึกษาเป็นความทรงจำที่มีค่ามากที่สุดชิ้นหนึ่งในชีวิตเลยค่ะ
ทำกิจกรรมระหว่างเรียนบ้างมั้ย?
ฉันเคยเป็นกัปตันชมรมสกีหญิงของมหาวิทยาลัยค่ะ ฤดูหนาวตอนอยู่ปี 2 กับปี 3 ฉันเคยพาสมาชิกในชมรมไปตั้งแคมป์สกีด้วยนะ แล้วตอนอยู่ปี 3 มีงานแฟชั่นโชว์ประจำปี ฉันต้องอยู่ทำงานที่มหาวิทยาลัยจนดึกดื่น แต่พอเห็นผลงานที่เสร็จสมบูรณ์แล้วก็หายเหนื่อยค่ะ
เคยคิดอยากสอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ด้วยใช่มั้ย?
ตอนอยู่ ม.ปลาย ปีสุดท้าย ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยโซลในระบบโควต้าของภาควิชาออกแบบแฟชั่น คิดอยู่ว่าถ้าไม่ผ่านจะสอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ในระบบปกติ เพราะถ้าถามถึงความรู้สึกแล้ว ฉันชอบงานออกแบบแฟชั่นมากว่า แต่เมื่อคิดตามเหตุผลอาชีพหมอน่าจะมีความมั่นคงในอนาคตมากกว่า แต่พอผลออกมาว่าฉันสอบติดโควต้า ความฝันที่จะเป็นหมอเลยเป็นอันพับไปค่ะ ( หัวเราะ )
แล้วถ้าให้เลือกระหว่างการเรียนกับงานแสดงล่ะ?
ฉันเริ่มให้ความสำคัญกับงานแสดงมากกว่าการเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ คงเป็นเพราะพอรับงานแสดงมากๆ เข้า ความรู้สึกว่า ?ฉันคงไม่เหมาะกับอาชีพนักแสดง? ก็ค่อยๆ หายไป แต่ฉันเองไม่เคยใฝ่ฝันอยากเป็นนักแสดงมาก่อน จึงไม่ได้มีความรู้สึกแบบความฝันกลายเป็นจริง แต่จะกึ่งดีใจกึ่งแปลกใจที่ค้นพบว่าตัวเองก็มีพรสวรรค์ด้านการแสดงกับเขาเหมือนกัน แล้วก็อยากพัฒนาทักษะการแสดงให้มากกว่านี้ เพราะฉะนั้นฉันจึงยังไม่อยากคิดถึงอนาคต ขอทุ่มเทให้กับงานแสดงให้ดีที่สุดก่อนค่ะ ถ้าเป็นไปได้ฉันก็อยากเป็นนักแสดงที่ตีบทแตกอย่างรุ่นพี่ ?ซอนกังฮอน? ค่ะ
http://www.palungjit.com/board/showthread.php?t=47267