[MAG] 091220 'DAZED & CONFUSED' Jan.Issue - Jonghyun Part DAZED & CONFUSED' Jan.Issue - Jonghyun Part
"ให้ไปเต็มร้อยกับใครสักคนที่ต้องการพลังดีกว่าเพียงพูดคุยเป็นไหนๆ
ผมเลยอยากใช้ดนตรีทำในสิ่งเช่นนั้น"
Q: ฉันเฝ้ามองคุณมาเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว ดูเหมือนว่าคุณเป็นคนตรงๆ ขวานผ่าซาก
A: ทั้งเป็นแล้วก็ไม่เป็นครับ ผมคิดว่าผมเปลี่ยนไปเรื่อยๆในแต่ละวันนะ
Q: แล้ววันนี้คุณเป็นแบบไหนล่ะ?
A: ผมร่าเริงครับแต่บางทีก็ชอบเยาะเย้ยคนอื่นบ้าง มั้ง? (หัวเราะ)
Q: อ่า งั้นวันนี้ก็ไม่ใช่วันดีสำหรับผู้สัมภาษณ์เลย
A: อารมณ์ของผมเปลี่ยนบ่อยๆครับขึ้นกับอากาศไม่ก็สภาวะของตัวเอง
Q: ถ้าเราเปลี่ยนสถานะกันและให้คุณมาเป็นฉัน คุณอยากถามอะไร?
Aถ้าผมเป็นผู้สัมภาษณ์นักร้อง ผมอยากจะถามเรื่องดนตรีกับเขา และสำหรับพวกเขาแล้วดนตรีคืออะไร
Q: เหมือนกับว่าเป็นคำถามสุดท้ายของรายการ Golden Fishery's Radio Star portion นะ
"สำหรับคุณแล้วดนตรีคืออะไร"
A: ก็มันเป็นสิ่งที่คุณต้องคิดถึง หากว่าดนตรีคืออาชีพของคุณน่ะครับ
Q: จริงด้วย แล้วสำหรับคุณดนตรีคืออะไรล่ะ?
A: อ่า ถามผมแบบนี้ ตอนนี้ผมชักเขินแล้วล่ะ (หัวเราะ) สำหรับผม ดนตรีเป็นเรื่องราวเรื่องหนึ่ง
เนื้อร้อง อารมณ์บทเพลง ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องราวที่ผมกำลังบอกเล่าออกมา ผมอยากทำให้ผู้ฟังรู้สึกพอใจผ่านเรื่องราวเหล่านั้น.
Q: ตอนที่คุณเดินเข้ามาในสตูดิโอ เพลงที่คุณกำลังฮัมอยุ่ตอนนั้นเป็นเพลงที่ออกมาก่อนคุณเกิดซะอีก
เพลง "Sad Letter" ของคุณยูแจฮา คุณชอบเพลงเก่าอย่างนั้นเหรอ??
A: ผมชอบทุกๆเพลงของคุณยูแจฮาครับ ผมชอบเพลง "7 Years of Love" ของ Blue Sky อีกด้วย
ผมว่าเพลงที่ผมชอบก็เปลี่ยนไปนะ ตอนนี้ผมชอบเพลงที่อ่อนไหวขึ้น เพลงที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก
ผมหวังว่าผมจะสามารถเข้าถึงเพลงเหล่านั้นได้มากขึ้นและบรรยายความรู้สึกเหล่านั้นด้วยเสียงของผมเอง
Q: สิ่งหนึ่งที่สำคัญต่อการเป็นนักร้องคือการถ่ายทอดความรู้สึกอย่างละเอียดอ่อน
A: จริงเหรอ (หัวเราะอายๆ) ผมพยายามจะไม่เก็บซ่อนอารมณ์ของตนเอง
ตอนที่ผมยังเป็นเด็กฝึกหัด ผมจะฟังเพลงเศร้าและเอาแต่ร้องไห้
Q: หัวข้อของวันนี้คือ "ไอดอลที่ไม่ถูกตีกรอบแต่เลือกใช้ชีวิตในแบบตนเอง"
สิ่งนี้ทำให้เราคิดขึ้นมาได้ว่า "แม้แต่ชีวิตส่วนตัวของไอดอล" ก็ถูกควบคุมด้วย
คุณคิดยังไงกับทัศนคตินี้?
A: คนที่ต้องการเอาดีทางด้านดนตรีนั้นเป็นคนจริงใจอย่างเห็นได้ชัด พวกเราชอบดนตรีกันมาก
จนไม่อยากละสายตาไปมองในด้านอื่นๆ ยกตัวอย่างเช่น
นักเรียนคนหนึ่งที่รักศิลปะนั่งอยู่ในสตูดิโอ และมีคนเข้าใจเขาผิดว่า
"ที่เขานั่งอยู่ในนั้นก็เพื่อเก๊กเท่และสร้างภาพเท่านั้นล่ะ"
ดังนั้นการสัมภาษณ์ที่เราสามารถพูดคุยเรื่องเช่นนี้ได้ผมยินดีมากครับ
Q: แล้วคุณล่ะเป็นคนประเภทไหน?
A: ผมเป็นพวกยึดหลักความจริง ดังนั้นผมเลยไม่สามารถเข้าใจทุกๆคนได้
แต่ผมเป็นคนประเภทที่สามารถยอมรับในความหลากหลายของคนอื่น
Q: แต่คุณเป็นคนเพียบพร้อมและมีทัศนคติที่ดีที่ทำให้คนอื่นๆพูดได้ว่าคุณมีภาพลักษณ์ที่ไม่มีที่ติ
A: คุณจะต้องระวังคำพูดอยู่เสมอ การให้ความเห็นสามารถทำให้เข้าใจผิดเป็นสิ่งที่คุณไม่ได้หมายความแบบนั้นได้เสมอ
Q: ฉันเข้าใจดี ในขณะที่ฉันเขียนบทสัมภาษณ์ ฉันก็ได้เขียนคำถามจากความรู้สึกส่วนตัวลงไป
จนกระทั่งนึกได้ว่าฉันกำลังจะก่อปัญหากับแฟนๆชายนี่จำนวนมาก ฉันก็เลยลบคำถามเหล่านั้นทิ้งไป
A: อ้อ (หัวเราะ) พวกเราเป็นคนในวงการน่ะครับ และอย่างที่ผมบอกไปว่าทุกๆคนบนโลกนี้แตกต่างกัน
ท่ามกลางคนที่หลากหลาย ความเห็นเดียวกันสามารถตีความได้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ดังนั้นแน่นอนว่าเราต้องพูดคุยกันให้ระมัดระวังมากขึ้นกว่าเดิม
Q: การระมัดระวังย่อมเป็นทางที่ฉลาดกว่าการทำผิดพลาดไปแล้วค่อยมาสำนึกผิด
แต่ข้อดีของคำตอบที่ถูกต้องแบบนั้นอาจนำไปสู่การสัมภาษณ์ที่น่าเบื่อก็ได้นะ
A: จริงด้วยครับ มันก็เห็นได้อย่างนั้น
Q: เมื่อคุณตื่นขึ้นสิ่งที่อยู่ในความคิดของคุณมากที่สุดคืออะไร?
A: ถ้อยคำครับ เนื้อเพลงบทกวีไม่ได้เข้ามาในห้วงความคิดของผมเลย
ถ้อยคำเหล่านั้นมาจากสิ่งที่ผมได้พบเห็นพบเจอ ผมเคยเห็นใครคนหนึ่งเขียนไว้ว่า "โลกกำลังก่อเกิดความเปลี่ยนแปลง "
เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาเห็นสิ่งเศร้าสลด และผมก็คิดว่าสิ่งนั้นหมายความว่ายังไง เมื่อหยาดน้ำตาไหลรินมาจากดวงตา
โลกกำลังก่อเกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างนั้นหรือ? นักเขียนไม่ได้เขียนอะไรนอกจากประโยคนั้นเลย
ถึงแม้ไม่ได้พบเจอสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเอง ถ้อยคำนั้นจะยังอยู่กับคุณถึงจะเป็นเพียงประโยคเดียว
นั่นเป็นสิ่งที่ผมอยากจะประสบความสำเร็จให้ได้
มือใหม่หัดแปล อิงค์เค้าแปลมาด้วยศัพท์สวยมากเลยล่ะค่ะ
ถ้าแปลผิดตรงไหนก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าละกันนะคะ
จงฮยอนเป็นผู้ชายซื่อตรงดีอ่ะ ใช้ดนตรีสร้างสรรค์โลก เหมาะกับเขาเลย
Source: Shakizi
English translated by: filmsession@omona_prection
Thai translated by: sa_lie & yubikiri