บ้านแห่งความรัก selina hebe ella แห่ง S.H.E.

RO
[ 10-05-2009 - 18:12:28 ]







RO
[ 10-05-2009 - 18:12:51 ]







RO
[ 10-05-2009 - 18:31:29 ]







RO
[ 10-05-2009 - 18:43:27 ]







naru-hara
[ 10-05-2009 - 18:44:19 ]










โย่ววววววววววววววววว~~

บ้านแห่งความรัก ยัยโซจินมาแล้วจ้า ^o^


RO
[ 10-05-2009 - 18:46:35 ]







cardit: baidu.com
RO
[ 10-05-2009 - 18:49:09 ]







naru-hara
[ 10-05-2009 - 18:49:53 ]







quote : RO

quote : fahrenheit_fern

quote : i love ella



เอาละอันนี้บัวทำเอง โดยได้รับการช่วยเหลือจ้าพี่สาวที่น่ารัก เป็นงัยงามมะ





สวยมากเลยล่ะพี่บัว มันเหมือนภาพในฝัน สวยๆๆ ชอบๆ ๆปรบมือให้เล้ยยย


ไม่เป็นรายจ้านู๋บัวพี่สาวคนนี้ยินดีจ้า แต่อยากจะบอกบัวว่าจริงๆคนที่สอนพี่น๊ะคือนารุน้า ว่างๆบัวก็อย่าลืมขอบใจนารุด้วยละ

นารุเป็นน้องสาวที่ใจดี มีอาไรที่ไม่เข้าใจถามนารุได้เลย พี่น๊ะ เก็บความรู้มาจากนารุทั้งนั้นละ 555





ทำสวยมากเลยจ้า นารุปลื้มเพื่อนเลยนะเนี่ย^[]^/''
RO
[ 10-05-2009 - 18:50:54 ]







quote : naru-hara




โย่ววววววววววววววววว~~

บ้านแห่งความรัก ยัยโซจินมาแล้วจ้า ^o^




นารุ มาเอาตอนที่พี่ต้องกลับบ้าน เศร้าจังเลย ฮือๆๆๆๆๆๆๆ

นั้นพรุ่งนี้พี่จะเข้ามาใหม่น๊ะ
RO
[ 10-05-2009 - 18:52:24 ]









แต่เอาละรอสักนิดดีกว่า เพื่อยัยจิน

naru-hara
[ 10-05-2009 - 18:54:30 ]











นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
♥~{->>[ The Top is crue]<<-}~♥





[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/1
[ เพราะเคยเจ็บ !!]





อัพพพพพพพพพพพพจ้า~~




--------------------------------

[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/1
[ เพราะเคยเจ็บ !!]



ณ. สวนสนุก...^^

ไอศกรีมสดที่ราดไปด้วยช๊อคโก้ถูกยื่นจากมือหนึ่งไปให้คนตรงหน้า

ใบหน้าหวานยิ้มรับมัน

“ขอบคุณนะ^0^”

ร่างของคนที่เพิ่งยื่นไอศกรีมไปให้นั่งลงข้างๆตรงนั้น เขาถอนหายใจเบาๆออกมา

ฝ่ายคนที่เพิ่งรับมันไป หันมามอง ในใจยังคงรู้สึกแปลบ แต่ก็ยังคงพยายามยิ้มออกมาและพูดขึ้น

“นาย..........อึดอัดที่ต้องมาอยู่กับฉันใช่ไหม?”

“เปล่านี่....”

“แล้วทำไมนายถึงต้องถอนหายใจแบบนั้นล่ะ...อาปู้?...จริงๆนายคงอึดอัดสินะ...”

เสียงบางเบานั้น ทำให้คนที่เป็นเจ้าของชื่อหันมามองคนที่อยู่ข้างๆ แม้เธอจะแค่พูดออกมาเบาๆ ไม่ได้อยากให้เขาได้ยินมันก็เถอะ

เขาคิดผิดหรือคิดถูกที่ทำแบบนี้...ทำแบบนี้ เขาจะลืมโซจินได้หรือ ทำแบบนี้ เขาจะทำร้ายเธอไปหรือเปล่า เขาจะทำร้ายจิตใจของอาหลินรึเปล่า...ที่ทำแบบนี้…..

การที่เขาตกลงคบกับเธอ มันถูกแล้วอย่างนั้นใช่ไหม?

“ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ แม้จะเป็นแค่การคบหลอกๆ แต่ฉันก็อยากให้นายลืมเรื่องที่เกิดขึ้น....ฉันอยากให้นายเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆนะอาปู้..นายไม่จำเป็นต้องมองฉัน นายจะมองใครก็ได้ แต่ฉันไม่อยากให้นายยึดติดกับคนแค่คนเดียว โลกใบนี้ ยังมีคนอีกเยอะแยะให้นายรู้จักนะ”

“คนแรกก็เธอใช่ไหมล่ะ?”

อาปู้พูดออกมาแบบไม่ได้คิดอะไร แต่ในใจก็นึกขำกับคำปลอบใจของคนข้างๆ...บางที

ฉันอาจทำถูกที่ยอมตกลงคบกับเธอ....อาหลิน

“.......-///- คะ คือ..มะ ไม่ใช่นะ ไม่ใช่แค่ฉันซะหน่อย ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น!! >///<”

“ไอศกรีมหกแล้วยัยเบอะ!! -*-”

“ ว๊าย 0[]0!! ขะขอโทษ >0<~~”

“ทำตัวอย่างกะเด็กมานี่ เช็ดให้ ”

อาปู้ดึงผ้าเช็ดหน้าของอาหลินมาจากมือเธอแล้วเลื่อนไปเช็ดตรงคอของหญิงสาว

เพราะว่ามองไม่ถนัดเขาจึงต้องเลื่อนหน้าของเขาเข้าไปใกล้ด้วยเพื่อให้มองเห็นชัด

ความเงียบเกิดขึ้นมาในใจของอาหลิน หัวใจเต้นอึกอักจนอึดอัด.....

ใบหน้าแดงก่ำ ลมหายใจของเขามันรดที่คอของเธอจนร้อนระอุ ใกล้...ใกล้มากไปรึเปล่าน่ะ >///<

………………..

………………………………

“นี่ -_-^ เธอเป็นอะไรของเธอ หลับตาทำไม?”

อาปู้ถามขึ้นเมื่อมองขึ้นมาที่ใบหน้าของเธอ ก็พบว่าเธอกำลังหลับตาพริ้มอยู่ มือทั้งสองกำแน่น

เขาจ้องมองอยู่อย่างนั้น อดไม่ได้ที่จะยิ้มขำออกมา แต่ในที่สุด ความรู้สึกแปลกนั้นก็ถูกปัดหายไป เขากลับมาทำเสียงเข้มเหมือนเดิม

“หรือว่าเธอ.....อยากให้ฉันจูบ...”

อึก!!

หัวใจของอาหลินเต้นดังขึ้นกว่าเดิม เลือดสีแดงถูกฉีดขึ้นไปยังใบหน้า ร้อนรนอยู่พัลวัน

“ประ เปล่านะ!!! >///<”

หญิงสาวขยับออกมาจากตรงนั้น จับมือแน่น เรากำลังเป็นอะไรเนี่ย ไม่จริง >///<~~

หึหึ....

“ยิ่งเป็นแบบนี้ยิ่งน่าแกล้งซะ บางทีเธอก็น่ารักเหมือนกันนะยัยเบอะ ^^”

!! ห๊ะ..หา...จริงรึเปล่า เมื่อกี้ฉันคงไม่ได้หูฝาดไป...ชะ ใช่ไหม? 0///0

อาปู้อมยิ้มไว้ที่มุมปากเล็กน้อย เขาขยับเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้กับอาหลินมากขึ้น

“นะ นายยื่นหน้าเข้ามาทำไมน่ะ!! 0///0”

อาปู้ไม่ตอบอะไร เขายิ้ม และยิ่งขยับเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น

ดึงเธอเข้ามาใกล้เขา ใบหน้าห่างกันเพียงแค่ม่านอากาศ

หญิงสาวสะดุ้งตัวโหยง เลือดฝาดยังคงทำหน้าที่พุ่งตรงไปก่อตัวอยู่ที่ข้างแก้มทั้งสองอย่างไม่ลดละ

“มาเดทกับแฟน...เวลาแบบนี้...เขาจะทำอะไรกันล่ะ...”

เสียงกระซิบทุ่มต่ำบางเบาถูกพ่นออกมาข้างๆหูอันแดงระเรื่อของหลินหลิน ตัวเริ่มสั่น ใจเต้นระส่ำ

ไม่จริง!!!...เขากำลังจะ......>///<

บ๊อก!!

ปลายนิ้วเรียวถูกดีดลงที่หน้าผากใสนั้น หญิงสาวนิ้วหน้าเจ็บรีบเอามือกุมไว้ทันที มองไปที่คนข้างๆที่เพิ่งกระทำมันอย่างอ้าปากค้าง

“นายทำอะไรของนายเนี่ย~~ เจ็บนะ!! >0<”

“เรื่องนั้น มันยังไม่ถึงเวลาน่า”

หา...... นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย !!

หลินมองเขาอย่างงงๆไม่เข้าใจ แต่แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้ หน้าก็เริ่มแดงขึ้นมาอีก

“อาปู้!! นายรอฉันด้วยซี่~~~>___<”

ชายหนุ่มที่ถูกเรียกชื่อ หันมามองคนที่กำลังวิ่งตามเขามา ในมือของเธอยังคงถือไอศกรีมไว้อยู่

ภายในใจยังคงคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น

เมื่อกี้ เขากำลังจะทำอะไร เขากำลังจะจูบอาหลิน.....อย่างนั้นเหรอ?

นี่เขากำลัง.................


naru-hara
[ 10-05-2009 - 19:00:56 ]












นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
♥~{->>[ The Top is crue]<<-}~♥





[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/2
[ เพราะเคยเจ็บ !!]





อัพพพพพพพพพพพพจ้า~~




--------------------------------

[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/2
[ เพราะเคยเจ็บ !!]


ร่างเล็กที่หอบกระเป๋าเดินมาเรื่อยๆ ไร้จุดหมาย ได้แค่คิดถึงเรื่องที่เจอมา

“ฉัน...ไม่มีสิทธิเป็นห่วงนายเลยสินะ..ใช่ไหม?”

คำพุดเบาๆถูกพูดขึ้นกับตัวเอง ในหัวยังคงสับสนกับสิ่งที่ได้เจอ ฟู่เจียวเดินไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน

เพียงแค่ไม่อยากจะพบ ไม่อยากจะเจอเขาอีกแล้ว จะกลับบ้านยาย เขาก็ต้องรู้แน่ และเขาอาจเจอเธอในไม่ช้า ถ้าไปอยู่กับพี่สาวเขาก็ต้องรู้เหมือนกัน

นายอยากให้ฉันไปจากชีวิตนายขนาดนั้น

ฉันก็จะไป!!! หนานหยี่เจ๋อ

ตุ๊บ!!

ในขณะที่กำลังคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น ฝู่เจียวก็ไม่ได้สังเกตมองสิ่งขวางอยู่ข้างหน้าเลย ทำให้เธอชนกับคนๆหนึ่งเข้าอย่างจังในขณะที่กำลังจะเดินสวนกัน

0-0!!

“เอ่อ..ขะขอโทษค่ะ”

“คุณ?...... ฝู่เจียว?”

ฝู่เจียวรู้สึกกับคุ้นกับเสียงที่เรียกชื่อ เพราะเธอมัวแต่ก้มลงเก็บของที่หล่นลงจึงไม่ได้มองหน้าของคนที่เพิ่งชนเมื่อกี้

เขานั่งลงและช่วยเธอเก็บข้าวของที่หล่น ช่วงเวลานั้นทำให้เธอได้มีโอกาสมองหน้าของเขา

“คุณพิงตงตง?”

“กำลังจะไปไหนเหรอค่ะ?” / “กำลังจะไปไหนครับ?”

ทั้งสองต่างก็อึ้งกับคำพูดของตัวเองที่ออกมาเหมือนกัน แต่แล้วก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มพุดขึ้นบนใบหน้า

หลังจากที่ช่วยกันเก็บของเข้าที่หมด พิงตงก็ชวนฝู่เจียวไปนั่งที่ร้านกาแฟประจำของเขา

“คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยครับว่าคุณกำลังจะไปไหน^^”

“อ๋อ..เอ่อ ไม่รู้สิค่ะ เดินมันไปเรื่อย”

“เอ๋...?” หลังจากที่ได้รับคำตอบจากหญิงสาว พิงตงวางแก้วกาแฟที่เพิ่งยกขึ้นจิบลง เขาจ้องมองไปที่ร่างเล็กอย่างสงสัย

อะไรกัน...ถ้าหากมาเดินเล่น แล้วทำไมถึงมีกระเป๋าเสื้อผ้าล่ะ ?

ฝู่เจียวนั่งนิ่ง มองถ้วยกาแฟที่อยู่ตรงหน้าในหัวของเธอมีความคิดมากมายอยู่เต็มไปหมด

“เฮ้อ~~”

เสียงถอนหายใจของคนตัวสูงถูกพ่นออกมา ฝู่เจียวเงยหน้ามองเขาอย่างงงๆ หรือว่าเขาเองก็มีเรื่องทุกใจเช่นกันนะ

“ผมขอถามอะไรคุณอย่างได้ไหม?”

“เอ๋...? 0.0!!”

“คือ....คุณจะทำยังไง ถ้าวันหนึ่งคุณรู้สึกอะไรบางอย่างแปลกๆกับคนที่อยู่ข้างๆคุณ ทั้งๆที่คุณก็เคยพูดกับตัวเองเสมอว่าไม่มีทางที่จะเป็นแบบนั้น.............ไม่มีทางที่จะ...เป็นแบบนั้น ”

สีหน้าของเขาดุหมองลง ฝู่เจียวยังคงมองไปที่เขา

คำถามของเขา ทำเอาความรู้สึกของเธอพุ่งพล่าน....แล้วที่ฉันเป็นตอนนี้...เพราะเรื่องนี้รึเปล่านะ !!

เมื่อคิดแบบนั้น หัวใจของฝู่เจียวก็บีบกันอย่างแปลกๆ.....ฉันคงไม่ได้รักนายนั่นหรอกนะ........

“คุณถือกระเป๋าเสื้อผ้ามาแบบนี้ คงกำลังจะไปที่ไหนสักที่ ให้ผมไปส่งเอาไหม?”

เสียงของพิงตงทำเอาคนที่กำลังคิดเรื่องต่างๆสะดุ้งขึ้น

“มะ ไม่เป็นหรอกค่ะ ^^”

“ไม่ต้องแกรงใจผมหรอก ผมเองก็ไม่อยากอยู่คนเดียว ในเมื่อเราสองคนต่างก็ไม่มีใครตอนนี้ งั้นเราก็ไปเป็นเพื่อนกันมันจะดีกว่า เอ่อ อย่าคิดมากนะ ผมไม่ได้..แบบว่า คุณก็อายุราวๆน้องสาวผม...น้องสาว...”

ปลายเสียงของชายหนุ่มเริ่มเบาลง เมื่อชื่อที่ถูกเรียกถูกเปร่งออกมา

พิงจิง.... นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่พี่ไม่ได้คุยกับเธอเลย เธอหลบหน้าพี่ ไม่มองพี่ ทำเหมือนพี่เป็นแค่อากาศ ....

นานเท่าไหร่แล้ว.....

“คุณ ? คุณตงค่ะ^^ มีเรื่องอะไรรึเปล่าดูเหม่อๆนะ ฉันช่วยรับฟังได้นะ ^0^”

“งั้นคุณก็ตกลงไปกับผมสินะ งั้นไปกันเถอะ ^^”

“ห๊า !!!”

ยังไม่ทันที่ฝู่เจียวจะว่าอะไรร่างบางก็ถูกดึงแขนให้ลุกขึ้นด้วยมือหนา และจูงมือเธอไปยังรถของเขา

และขับออกไป โดยที่ไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในรถอีกคันที่มาจอดอยู่ที่นี่นานแล้วจ้องมองอยู่อย่างไม่วางตา

เขาไม่รู้จะไปตามหาเธอที่ไหน ไปที่บ้านก็ไม่เจอ ไปที่ไร่ของเธอก็ไม่เจอ เขาไม่สบายใจ

จึงมาที่ร้านกาแฟที่นี่เพราะมันเป็นเพียงที่เดียวที่ทำให้เขาจะสบายใจได้ลองจากบ้านของแม่เขาที่ชายทะเล

และมันก็บังเอิญที่เขาเห็นพิงตงตงยังคงมาใช้บริการที่นี่

นายนั่นยังคงไม่ลืมที่นี่ ที่ๆพวกเราเคยมาด้วยกัน ชุนวู พิงตง และเขา พ่อแม่ของพวกเขา

ที่แปลกไปกว่านั้น เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขาเฝ้าตามหามาทั้งวัน นั่งอยู่คู่กับพิงตง

และทั้งสองยังมีจับมือถือแขน พร้อมกับนั่งรถ....ไปด้วยกัน

“เธอกับไอ้ตง...มันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน…ยัยนั่น..”

ความรู้สึกบางอย่างบีบตัวอยู่ข้างในใจของเขา ทำไมเขาถึงรู้สึกหน่วงๆอยู่ที่กลางหัวใจ

...สองคนนั่น .... คบกันหรือ...?

แต่แล้วชายหนุ่มก็ปัดความรู้สึกนึกคิดต่างออกไปจากหัว เขายกมือขึ้นจับพวกมาลัยจะขับรถออกไปจากตรงนั้น

หึ..... มันไม่ใช่เรื่องของฉันนี่ เธอจะเป็นยังไงจะคบกับใครก็เชิญ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็จะไม่สนเธอเหมือนกัน !!

แล้วรถของเขาก็ถูกขับมุ่งตรงไปอีกทาง

ฉันจะไม่สนใจเธออีก...ฝู่เจียว!!

RO
[ 10-05-2009 - 19:03:41 ]







[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/1
[ เพราะเคยเจ็บ !!]


อาหลินสู้ๆๆน้า สักวันอาปู้เค้าต้องรักเธอจากใจจริง สู้ๆๆเพื่อตัวของตัวเอง และ เพื่ออาปู้ที่รักของป้า (จำใจพูดน้านี้ กัดฟันเลยละ )

“หรือว่าเธอ.....อยากให้ฉันจูบ...”

ตายไปถามแบบนั้นได้งัยละ (มาเดี๋ยวจับตีตายเลย )

เค้าเป็นผู้หญิงน้า ไปถามแบบนั้นเค้าก็อายซิ (แต่ว่าจริงๆยื่นหน้าไปซะขนาดนั้นแล้วหน้าจะจุ๊บสักครั้งละ ลองดู )

น่ารักจริงๆเลยคู่นี้


naru-hara
[ 10-05-2009 - 19:05:43 ]













นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
♥~{->>[ The Top is crue]<<-}~♥




นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/3[จบตอน]
[ เพราะเคยเจ็บ !!]





อัพพพพพพพพพพพพจ้า~~




--------------------------------
นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/3[จบตอน]
[ เพราะเคยเจ็บ !!]



ณ. โรงพยาบาล ห้องคุณย่ารุ่นพี่

0.0!! โอ้~~ กลับมาที่ฉันแล้วเหรอเนี่ย เหอะๆ =_=^

ทำไมเรื่องของฉันมันโดนแย่งซีนบ่อยจังฟร่ะ นี่มันเรื่องของฉันไม่ใช่เรอะ ฉันเป็นนางเอกใช่ม๋ายยยยยยยย~~ -*-

(แหะ...น่าโซจิน หยวนๆเหอะ ^0^)

เออ.... -*-

เฮ้อ~~ จะว่าไปแล้วพอกลับมาที่ฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงเหมือนกัน ตอนนี้ความรู้สึกของฉัน มันแปลกๆ ฉันรู้สึกเหมือน

ฉันกำลังทำอะไรผิดไป ไม่รู้สิ ฉันต้องกำลังทำอะไรผิดไปแน่ๆเลย ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

(เรื่อง...ถ้าจะให้เดา เรื่องที่เธอบอกชุนวูไปว่าไม่ได้คิดถึงเขาใช่ไหม? -_-^)

คือ..................

(แล้วเธอพูดแบบนั้นไปทำไมเล่า =_=^)

ก็ปากมันไปเองนี่นา >0< !! ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นซะหน่อย

วันนั้นฉันยังจำได้เลยว่าหลังจากที่ฉันพุดออกไปแบบนั้น

ฉันเองก็ยังอึ้งกับมัน แต่คนที่อึ้งยิ่งกว่าคือนายชุนวู

เพราะหมอนั่น กอดฉันค้างไปนาน แล้วก็ปล่อยฉันในที่สุด

สีหน้าของเขา....มันว่างเปล่ามาก มากจนฉันขนลุกซู่เลยล่ะ เหมือนอย่างกับฉันได้เจอกับท่านยมบาลใต้นรกเลย TT^TT

(เหอๆ.... =_=)

ชิล์...-_-* แต่จะว่าไป ช่างปะไรอี่ตานั่น ปล่อยให้เข้าใจไปแบบนั้นแหละ ^0^

จะได้รู้ว่าฉัน!! ยัยโซจินคนนี้ไม่ยอมให้เขาทำร้ายจิตใจอยู่ฝ่ายเดียวอีกแล้ว!!

(รักเขารึไง ?)

อึก!! ธะ..เธอถามอะไรเนี่ย!! 0[]0!!

(ก็เมื่อกี้พูดอย่างกับว่าเขาทำร้ายจิตใจเธอนักหนา ถ้าเธอไม่ได้รักเขา เธอจะมาพูดแบบนี้เรอะ เบ๊อะจริง -_-^)

ไม่จริง!! ไม่ใช่ มั่วแล้ว ฉันไม่ได้รักหมอนั่นหรอก ไม่มีทางเลย ไม่มี >0<~~

“ต่อไปไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมเข้าไปดูคนไข้ห้องนี้ก่อนแล้วกันนะ ถ้ามีอะไรก็มาตามผมแล้วกัน”

0.0!!!

เสียงคนดังอยู่ข้างนอก เสียงนี่ถ้าจำไม่ผิดมันเสียงของคุณหมอนี่นา

ตายล่ะ !! ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันมาเฝ้าคุณย่าของรุ่นพี่อ่ะ ทำไงดีเนี่ย T^T

ออ!! .. จริงสิ ไปแอบในห้องน้ำแล้วกัน^^

คุณย่าของนายชุนวุกับรุ่นพี่นี่ขี้เซาน่าดู -_-^ นอนมาจะครบอาทิตย์ที่สองแล้วนะเนี่ย ยังไม่คิดจะตื่นอีกเหรอเนี่ย

ฉันรีบวิ่งไปแอบในห้องน้ำทันที สวนกับประตูห้องที่ถูกเปิดออกมาเพียงนิดเดียว >_<

(ฉันไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมต้องหลบด้วยเนี่ย =_=^) ถามฉัน แล้วฉันจะตอบยังไงฟร่ะ ไม่ใช่คนแต่งโว๊ย -*- (เออ...ลืม... อิอิ ^[]^)

“ยัยบ้า เมื่อไหร่จะตื่นมาวักทีนะ เธอขี้เกียจเกินไปแล้ว”

แม้ฉันจะแอบอยู่แต่ฉันก็แง้มๆประตูออกมาดูนิดนึง อิอิ ^^ มันก็พอจะทำให้ฉันได้ยิน และๆได้เห็นว่าคุณหมอที่มีอายุอ่อนกว่าคุณย่ารุ่นพี่นั่งลงข้างๆ พูดขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นไปจับหน้าของท่าน

0.0!! สายตาของเขาที่มองไปที่คุณย่าดูอ่อนโยนมาก

และมีบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจถูกถ่ายทอดออกมาจากมัน

เขาลูบแก้มของท่านไปมาและจ้องมองอยู่อย่างนั้น ฉันว่าเรื่องนี้มันแปลกๆนะเนี่ย !!

“ฉันบอกเธอตั้งกี่ครั้งว่าอย่าคิดมากเรื่องของเจ้าชุน ฉันรู้นะว่าเธอเป็นห่วงชุนวูมากขนาดไหน แม้การกระทำของเธอมันจะต่างจากสิ่งที่อยู่ในใจของเธอ เจ้าเฟย......เธอพักบ้างนะ ฉันเป็นห่วงเธอ”

มือของคุณหมอเลื่อนไปจับที่มือของคุณย่ารุ่นพี่

ว่าแต่ว่า....คุณย่ารุ่นพี่ก็เป็นห่วงชุนวุเหมือนกันแหรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าท่านเหมือนไม่รักชุนวูเลยล่ะ

“เธอยังไม่ลืมเรื่องนั้นอีกหรือ....เจ้าเฟย...เมื่อไหร่เธอจะลืมมัน”

…….

“ถ้าเธอยังคงเจ็บกับความทรงจะนั้น แบ่งมาที่ฉันก็ได้ ฉันไม่ชอบให้เธอใช้มันลงกับเจ้าชุนเลย มันไม่ดีเลยนะ”

.........

“เจ้าเฟย......ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากจะขอโทษ..ขอโทษเธอแทนพี่ชายของฉัน...”

คุณหมอจ้องมองไปที่ร่างคุณย่ารุ่นพี่ ใบหน้าของเขาเศร้าสลดลง

นี่ฉันคิดมากไปรึเปล่าถ้าฉันจะคิดว่า คุณหมอคนนี้ หลงรักคุณย่าของรุ่นพี่

และที่คุณย่าของรุ่นพี่เป็นแบบนี้กับนายชุนวู...เพราะ......เธอเคยเจ็บมา.....

แกร๊ก!!

“เอ่อ คุณหมอฮุนค่ะ มีเคสด่วนเข้ามาค่ะ”

นางพยาบาลเปิดประตูดเข้ามาและพุดขึ้น

คุณหมอที่รีบปล่อยมือคุณย่าของรุ่นพี่ลง หันมาอย่างรนรานแล้วก็พยักหน้ากับพยาบาลคนนั้น ก่อนที่เขาจะเดินออกไป

ถึงว่าสิ....หน้าตาของหมอดูไม่ใช่คนใต้หวันเลย ไม่ผิดจริงๆ หมอเป็นคนเกาหลี และเขามีพี่ชาย พี่ชายของเขากับคุณย่ารุ่นพี่

.............ต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆเลย

ฉันออกมาจากห้องน้ำและกลับมานั่งที่เดิม จ้องมองไปที่ร่างของคุณย่ารุ่นพี่

เวลาที่ท่านหลับ ดูไม่มีพิษมีภัย แถมยังเป็นคนที่สวยมากดด้วยซ้ำ

ไม่น่าเชื่อว่าพอตื่นขึ้นมาแล้วจะร้ายขนาดนั้น จะว่าไปแล้ว นายชุนวูคงได้เชื้อร้ายกาจนี้มาจากคุณย่าเป็นแน่ เหอะๆ =_=^

แกร๊ก!!

0.0!! ประตูเปิดอีกแล้ว แว๊ก!! เดี๋ยวสิ ให้ฉันหาที่หลบก่อน >[]< ~~

ด้วยความรวดเร็ว ฉันรีบหมุนตัวเข้าไปหลบในห้องน้ำอีกครั้ง แล้วสิ่งที่ฉันต้องอึ้งอ้าปากค้างเลย ก็เกิดขึ้น

นายชุนวู!!! 0[]0

ขะ....เขามาที่นี่...ไม่อยากเชื่อ!!!

ร่างสูงของเขาก้าวเข้าไปใกล้ที่เตียงของคุณย่า เขานั่งลงตรงโต๊ะข้างๆเตียงนั้น

“นี่....จะนอนไปถึงเมื่อไหร่กัน ตื่นขึ้นมาซะทีซิ วันนี้ผมไปทำเรื่องไม่ดีมาด้วยนะ หึหึ พอย่าเป็นแบบนี้ผมก็เป็นอิสระ อยากทำอะไรก็ทำ เป็นไงล่ะ ไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง หึหึ ไม่อยากบอกเลยว่ามันรูสึกดีขนาดไหน ที่ไม่มีคนแก่ๆตามราวีแบบนี้ ตื่นขึ้นมาสิจะหลับเอาแรงไปถึงไหน....”

เสียงเขามันฟังดูแปลกๆ...หรือว่าหมอนั่นกำลัง...

“ตื่นขึ้นมาด่าไอ้หลานนอกคอกคนนี้เซ่ !!”

เขาตะคอกไปกับร่างที่กำลังหลับอยู่ -*- อี่ตานี่ ขนาดคุณย่าท่านไม่สบายอยู่นะ ยังจะก้าวร้าวขนาดนี้

เชื่อแล้ว ว่าทำไมคุณย่าของนายถึงได้โมโหนายทุกครั้งที่คุยกันกับนายน่ะ !! =[]=

แล้วฉันก็เห็นนายชุนวุพลุบหน้าลงตรงเตียงของท่าน หา!! 0.0 นายนั่นจับมือท่านไว้ด้วยหรือ!!

“คุณย่าครับ......ผมจะทำยังไงดี...ผม.....”

หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียง....สะ สะอึ้นเหรอ? หมอนั่นร้องไห้ !!!

naru-hara
[ 10-05-2009 - 19:07:26 ]







quote : RO

[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/1
[ เพราะเคยเจ็บ !!]


อาหลินสู้ๆๆน้า สักวันอาปู้เค้าต้องรักเธอจากใจจริง สู้ๆๆเพื่อตัวของตัวเอง และ เพื่ออาปู้ที่รักของป้า (จำใจพูดน้านี้ กัดฟันเลยละ )

“หรือว่าเธอ.....อยากให้ฉันจูบ...”

ตายไปถามแบบนั้นได้งัยละ (มาเดี๋ยวจับตีตายเลย )

เค้าเป็นผู้หญิงน้า ไปถามแบบนั้นเค้าก็อายซิ (แต่ว่าจริงๆยื่นหน้าไปซะขนาดนั้นแล้วหน้าจะจุ๊บสักครั้งละ ลองดู )

น่ารักจริงๆเลยคู่นี้






โย่ววว >__< พี่สาวรออ่านด้วยเหรอ? ดีใจจัง ^[]^
naru-hara
[ 10-05-2009 - 19:11:39 ]







quote : RO

[นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 19/1
[ เพราะเคยเจ็บ !!]


อาหลินสู้ๆๆน้า สักวันอาปู้เค้าต้องรักเธอจากใจจริง สู้ๆๆเพื่อตัวของตัวเอง และ เพื่ออาปู้ที่รักของป้า (จำใจพูดน้านี้ กัดฟันเลยละ )

“หรือว่าเธอ.....อยากให้ฉันจูบ...”

ตายไปถามแบบนั้นได้งัยละ (มาเดี๋ยวจับตีตายเลย )

เค้าเป็นผู้หญิงน้า ไปถามแบบนั้นเค้าก็อายซิ (แต่ว่าจริงๆยื่นหน้าไปซะขนาดนั้นแล้วหน้าจะจุ๊บสักครั้งละ ลองดู )

น่ารักจริงๆเลยคู่นี้






โย่ววว >__< พี่สาวรออ่านด้วยเหรอ? ดีใจจัง ^[]^
RO
[ 10-05-2009 - 19:15:10 ]







นารุตอนที่ [นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด บทที่ 19/2 [ เพราะเคยเจ็บ !!]

เดี๋ยวพี่มาต่อพรุ่งนี้น๊ะ แบบว่า ยัยเจ้าหญิงตัวเล็กหิวแล้วละ

สัญญาว่าพรุ่งนี้จะมาต่อจ้า


naru-hara
[ 10-05-2009 - 19:24:36 ]









พี่สาว~~ คงกลับไปแล้วสินะ TT^TT

งั้นนารุก็กลับบ้างดีกว่า ^o^

บ๊ายบาย บ้านแห่งความรัก ^[]^/''

พรุ่งนี้จะมาตามคอมเม้นนะค่ะ ^[]^ โย่วววว~~


RO
[ 11-05-2009 - 17:44:15 ]







RO
[ 11-05-2009 - 17:47:36 ]







ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้

เว็บนี้มีการใช้งาน cookie
ยอมรับ
ไม่ยอมรับ